68 caches gevonden (logs 707-774)
4 juni 2006, 17:35
Voor deze pinksterdag had ik een paar mooie multi's op mijn programma gezet. Om precies 16 uur arriveerde ik in het Heempark en zette ik m'n fiets in het rek. Behalve voor de verplichte wp's had ik ook nog aandacht voor de uitlegbordjes en de kastjes met verrassende poëzie. Op een bankje in het zonnetje dronk ik een van de laatste blikjes leeg en daarna haalde ik de gestalde biermobiel weer op om buitenom naar het bospark te rijden. M'n 5 megapixelcamera zag op het kasteel meer ui-vormen dan bedoeld, want ik stond niet op het aangegeven punt maar op een fotogeniek plekje. De houten banken zagen er zo uitnodigend uit dat ik hier m'n laatste biertje nuttigde. Snel nog wat paardenhoofden geteld (vanwege alle drank dacht ik eerst dat ik alles dubbel zag, maar dat bleek toch niet het geval te zijn) en een projectie uitgevoerd en toen stond ik in de Leidse Hout. De fiets bleef achter bij het hek en ik ging op zoek naar de eet- en drinkgelegenheid. De alcohol had inmiddels zijn werk gedaan en ik liep wat wankel over het terras, totdat ik ineens mijn naam hoorde. Het waren de 4puppies en ik kon me nog net overeind houden door het tafelblad vast te grijpen. Nee, even geen bier meer, dacht ik nog.
Tijd om de berekening te maken en wonder boven wonder had mijn hoofdrekenen dezelfde uitkomst als de zakjapanner van de puppies. Terwijl ik terugging om eerst de biermobiel op te halen, moest de familie nog alle glazen leegdrinken, afrekenen en naar de cache lopen en gaan zoeken. Toch waren zij net iets eerder op de locatie. Dat had wel weer het voordeel dat ik de zojuist gedropte TB Grolsch in m'n zak kon steken. Het is wel niet mijn merk, maar bij drank moet je niet al te kieskeurig zijn, heb ik geleerd. Het was moeilijk afscheid te nemen, want geocachers hebben altijd heel veel te bespreken. Maar ik moest weer verder, naar Mike en Ajax.
Bedankt en proost! Biertje
4 juni 2006
Op advies van KIS98 met de fiets het park ingegaan. Daarna begon het grote genieten: hondenuitlaters, een rondtollend pijltje, een hint die voor drieërlei uitleg vatbaar is (het ligt er maar aan van welke kant je komt), nog meer hondenuitlaters. Ik heb erg veel bewondering voor Mike dat hij deze kist als eerste wist te vinden. Heeft iemand zijn mobiele nummer?
Thuis alle logs nagelezen. Bij deze cache moet je dus geluk hebben. Dat wordt weer terug naar Oegstgeest.
4 juni 2006, 18:45
Op deze prachtige pinksterdag had ik drie mooie multi's op mijn programma gezet. Heel Leiden bleek inmiddels versierd met doeken en beeltenissen van de populaire Rembrandt. Ik las in de beschrijving dat hij door zijn inschrijving bij de universiteit kon profiteren van belastingvrij bier en wijn. Het water (uit de grachten) kon je in die tijd beter niet drinken, en wijn was alleen voor de rijken te betalen. Voor hem bleef dus het bier over. Erg leuk dat deze tocht langs de vele kroegen ging waar Rembrandt ooit z'n biertjes dronk!
Gelijk al op wp2 zette ik me op een terras om een prima pintje te pakken. En die smaakte naar meer. Ook naast het huis van Hendrik Cornelisz van Bilderbeek zit een gezellige kroeg. En tegenover de Latijnse school staat een Belgisch café. Net toen ik daar naar binnen wilde stappen, zag ik ineens iemand met een GPSr om z'n nek de straat inlopen. Dan eerst maar even snel naar de cache. Op die locatie was het echter behoorlijk druk. Half Leiden wilde kennelijk van de rust van deze omgeving genieten. Ik besloot daarom later terug te komen en eerst naar Oegstgeest te fietsen.
Om 18.45 uur was ik weer terug en kon ik de schilderskist openen. Tussen de tientallen goodies glinsterde de TB die the 4M's zojuist hadden achtergelaten. Die gaat mee naar het zuiden!
Bedankt en proost! Biertje
4 juni 2006, 19:45
"Wanneer je begrijpt wat de naam van de cache betekent, kun je op pad gaan", schrijven de Naaktslakkies. Na ruim een maand begreep ik de naam nog steeds niet, maar ik besluit toch maar op pad te gaan. Omdat ik niet weet wat ik zoek, duurt het vrij lang voordat ik het licht zie. Maar daarna gaat het een stuk sneller. Behalve bij wp2, want daar heb ik niets gevonden. Vlak voor wp3 maak ik het eerste blikje open van deze dag. Het is inmiddels een prachtige pinksterdag geworden en daar past prima een pilsje bij! Na wp4 passeer ik het eerste terras. Ik plof neer en bestel een verfrissing. Zo staat het toch in de opdracht van de Naaktslakkies? Hierna klim ik weer op de fiets en rij richting watertoren. Veel te laat ontdek ik dat ik wp5 al ruim gepasseerd ben. Komt zeker door het mooie weer. Even keren dus. Voor het volgende punt moet ik een tandje terugschakelen, dat ligt namelijk bovenop de Mons Marijn, zoals kenners deze berg ook wel noemen.
Na wp7 kom ik langs De Klip, waar ze m'n favoriete witbier verkopen. Hierna krijg ik ineens weer (witte) vleugels.
Bij het station van Voorschoten verlaat ik de route en ga eerst even naar Leiden en Oegstgeest voor twee andere multi's. Op de terugweg pik ik de draad weer op en pak de laatste puntjes mee. De cache ligt mooi op weg naar huis. Even zoeken, maar om kwart voor acht klinkt de verlossende plok. En daarna gauw naar huis voor een slok!
Bedankt en proost, Biertje
5 juni 2006
Tja, waar is het nou? In het water gevallen, wellicht? Vanmorgen om kwart voor tien was er op het startpunt niets te vinden. Even Quaerens (uit bed!) gebeld en die bevestigde dat ik op de goede plek had gekeken...
5 juni 2006, 11:55
Vorige maand was ik hier ook al eens, maar toen bleek de cache verdwenen. Ik heb toen overigens eerst tevergeefs gezocht naar (een afbeelding van) een draaimolen. Nu de cache weer terug is, kon ik deze makkelijk combineren met een andere.
Bedankt en proost, Biertje
11 mei 2006
De cache is weg! Mijn jacht naar de 700e cache gaat niet over rozen. Ik dacht even dit molentje te wassen, maar dat viel vies tegen. Na wat extra kilometers omdat ik meende dat ik het object op de foto moest zoeken, bereikte ik de cachelocatie. Na die plek van alle kanten onderzocht te hebben, vermoedde ik dat de cache was verdwenen. Een telefoontje met Keske (ik bleek het nummer van zijn storingslijn gebeld te hebben, waardoor hij erg snel opnam) bevestigde dat ik gelijk had. Op de door hem genoemde plaats lag duidelijk geen doosje, gewikkeld in een plastic zak. Tja, die cache bij 't Woudt moet dan maar even wachten...
5 juni 2006
Het zat me deze pinksterochtend niet mee: eerst bij 'Waar is het nou?' niets op het startpunt kunnen vinden, en daarna in het Park gestruikeld over wp3. Die plek is inmiddels flink platgelopen. Of zouden we allemaal op de verkeerde plaats zoeken? Ik heb nog bedacht waar ik de informatie zou verstoppen, maar ik heb daar vreemd genoeg geen enkel bierblikje zien liggen!
5 juni 2006, 13:35
Voor deze cache heb je een auto nodig en een routeplanner. Tja, die heb ik niet, dus moest ik deze dolle tocht even creatief oplossen. Met een paar biertjes ben ik een avondje virtueel gaan rondrijden, daarbij alle mogelijkheden openlatend. Uiteindelijk hield ik een aantal posities over, waarvan er eentje te mooi leek om waar te zijn. Deze pinksterochtend leek prima geschikt voor een controle in het veld. Parkeren bleek mogelijk, je kon naar het westen en er was een pad links. Maar geen markers. Daarom eerst maar even een controle van een ander puntje, met de kubussen. Die vond ik, evenals de tulp, de brug en het boompje. Nu had ik A, B en C. Op een bankje met een biertje in de zon even de mogelijkheden nagerekend, en daarbij ontdekt dat ik eerder een paar forse rekenfouten had gemaakt. Waar is Loze Jorry met z'n feilloze excel-sheets als je 'm nodig hebt?
M'n nieuwe berekening leidde me naar een prachtig parkeerplekje, een laantje links en machtig mooie markers! Toen ik de gevaren driehoek zag, wist ik dat m'n zoektocht ten einde was. M'n eerste avond/middagcache.
Bedankt en proost, Biertje
6 juni 2006, 22:55
Hoewel ik de afgelopen jaren tientallen keren in en door het Westerpark ben gereden om een mystery- of multicache uit de grond te trekken, wil de gemeente mij nóg vaker in het park hebben. Voor dit zendingswerk heeft men twee geo-jongeren ingeschakeld, die een pittig puzzeltje hebben gecreëerd. 'Pro' noemen ze hun tocht, vanwege de Pro-paganda natuurlijk, maar de oplossing krijg je beslist niet Pro Deo!
Gistermiddag liep ik vast op een interpretatieverschil tussen Hindi en Swahili, waardoor wp3 in nevelen bleef gehuld. Groot was mijn verbazing toen ik vanavond las dat de Nederlandse Numero Oeno (na slechts één telefoontje) dit punt was gepasseerd! De aanbeveling van mijn oude leermeester om vooral het platgetreden bosje links te laten liggen, zorgde ervoor dat ik het zojuist ingeschonken pilsje liet staan en direct op de fiets sprong richting park.
Zoals gezegd liet ik het bosje dit keer wijselijk links liggen, maar vanwege het Biertje-Jorry Syndroom duurde het toch nog even voordat ik de aanwijzing in de gaten kreeg. Hierna begon de race tegen de ondergaande zon. Ik had nog 63 punten te gaan en met de biermobiel zoefde ik over de verlaten paden. Slechts twee keer moest ik vol in de remmen: voor een suffende vutter en een pittende visser. Soms zag ik kleine wielsporen of het begin van een cachepaadje, en dan wist ik dat ik nog steeds goed zat. Door mijn sterke richtingsgevoel en mijn grondige kennis van het gebied (en wellicht ook door de meegebrachte kaart) hoefde ik het park geen vijftien keer te doorkruisen, doch slechts één keer, maar toch was het al donker toen ik het voetbalveld betrad. Tenminste, dat vermoedde ik, want zien kon ik het niet. Ik had slechts een klein fietslampje bij me, want ik had eigenlijk niet verwacht dat het zo laat zou worden. Ik voelde me als een zwarte kat in een donker pakhuis, terwijl ik ronddoolde op zoek naar... tja, naar wat eigenlijk? Als deze cache in het volle daglicht door de beste geocacher van Nederland pas na veel moeite gevonden was, zou het een bierdrinkende beginneling dan in het donker óók lukken? In het zwakke schijnsel botste ik tegen boomstammen, gleed weg in geniepige gaten en struikelde over stronken. Maar de eer van de Driehoek stond op het spel en in mijn hoofd hoorde ik talloze aanmoedigingen: 'Niet opgeven, Biertje, je kan het!' En inderdaad, ineens stond ik oog in oog met een prachtig bouwwerk. Dit moest het zijn en de voldoening was groot toen het groene metaal tevoorschijn kwam. Pro-ficiat, zei ik tegen me zelf. Jammer dat ik geen biertje bij me had om te Proosten. Oja, dat stond nog ingeschonken thuis op tafel. Snel terug dus. Bedankt voor deze cache en een enerverende ervaring.
Biertje
6 juni 2006
Gevonden in het donker, dankzij mijn kennis van Swahili. Log volgt, eerst even een biertje!
5 juni 2006
Het zat me deze pinksterochtend niet mee: eerst bij 'Waar is het nou?' niets op het startpunt kunnen vinden, en daarna in het Park gestruikeld over wp3. Die plek is inmiddels flink platgelopen. Of zouden we allemaal op de verkeerde plaats zoeken? Ik heb nog bedacht waar ik de informatie zou verstoppen, maar ik heb daar vreemd genoeg geen enkel bierblikje zien liggen!
7 juni 2006, 18:50
Er begint een kleine traditie te ontstaan op het Lange Voorhout. Ook in 2003 en 2005 was ik hier met m'n fototoestel en keurmeestersblik op zoek naar de favoriet van het jaar. De keuze was dit keer niet moeilijk: net als fietsvriend Quaerens koos ik voor de dame op het paard vanwege de overeenkomst met ons stalen vervoermiddel. Maar dan de cache. Hoedjes? Ik zag ze niet. Maar gelukkig ben ik niet onder één hoedje te vangen, dus met verschillende aannames wat uitgeprobeerd. Kom ik daar bij toeval precies op de plek van de hoedjes uit! Met de juiste oplossing kon ik nu opgelucht naar de cachelocatie, waar ik uiteindelijk pas in tweede instantie het kokertje trof.
Bedankt en proost, Biertje
8 juni 2006, 21:10
Vanavond was er een groepshunt met Pino, Mighty-Mike en Corbulo gepland en het Bomenrondje was de eerste cache die we in Alphen zouden doen. Met 3 bomenboeken en 4 biertjes moesten we een eind komen, dachten we. Ik was al gewaarschuwd dat dit een pittige opgave zou zijn, maar dat viel uiteindelijk mee. Sommige antwoorden zijn minder essentieel en een paar cijfers kon ik thuis al invullen. Het populaire rondje bleek ook door wandelaars, fietsers en hardlopers gebruikt te worden. Alleen bij wp9 hadden we grote moeite om een keuze te maken, en uiteindelijk bleken we daar de verkeerde boom genomen te hebben. Daarom duurde het een paar minuten langer voordat ik de kist te voorschijn trok. Een TB was mijn beloning. Voor Mighty-Mike was dit zijn 100e cache, dus daar moest natuurlijk op gedronken worden!
Bedankt en proost, Biertje
8 juni 2006, 21:50
Vanavond was ik met Pino, Mighty-Mike en Corbulo op pad in Alphen. Na het Bomenrondje liepen we nu een rondje rond de Arena. Bij het bankje hadden we een lange discussie over het verschil tussen balken, planken en latten. Was dit een geniepigheidje van Axel-F? Uiteindelijk bleek hij gewoon het aantal planken bedoeld te hebben, want met dit aantal vond Pino de cache op een logisch plekje.
Bedankt en proost, Biertje
8 juni 2006, 22:05
Een mooi voorbeeld van een bureaustoel-cache, die ik opgelost heb toen we met Pino, Mighty-Mike en Corbulo de afspraak maakten om een avondje in Alphen op pad te gaan. De juiste blikrichting van de vogel was natuurlijk niet via internet te vinden, maar één van de mogelijkheden leek me zo'n logisch plekje, dat we daar na het Bomenrondje en Arena toch maar even langs reden. Het was Mighty-Mike die hier de kist te voorschijn haalde. Met een biertje sloten we deze succesvolle avond af.
Bedankt en proost, Biertje
9 juni 2006, 22:10
De puzzels laat ik tegenwoordig links liggen, sinds er blijkbaar een interne competitie gaande is om ze steeds onbegrijpelijker te maken. Maar toen ik bij toeval ontdekte dat zelfs amuzikale hunters deze puzzel konden kraken, besloot ik toch wat aandachtiger naar de symfonie te luisteren. Tot mijn eigen verbazing had ik na 5 minuten al wat cijfers op papier en nog eens 2 minuten later had ik een coördinaat dat klonk als een klok. Vanavond had ik even tijd om een blik in de concertzaal te werpen. Ik herkende de parkeerplek waar nog een oud koffiebekertje lag. Onmiskenbaar zwarte koffie van zo'n 16 dagen geleden, dus ik zat goed. Toch had ik nog een hulplijntje nodig (een extra lijntje boven of onder de 5 lijnen van de notenbalk) omdat ik door een valse noot zo'n 25 meter van het slotakkoord uitkwam. In alle rust kon ik daarna mijn naam op de partituur bijschrijven.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 10:30
Het zou vandaag een warme dag worden, dus prima fietsweer. In de tas een stapel beschrijvingen en natuurlijk een sixpack, en om 9 uur vertrok ik richting Rotterdam. Eerst maar ’s terug naar Back to the future. In december was ik hier al eens geweest (zo moeilijk was deze puzzel nou ook weer niet), maar de cache kon ik toen in geen velden of wegen vinden. Bij aankomst viel me op hoe de situatie was veranderd: het groen was metershoog opgeschoten en leek op sommige plaatsen een ondoordringbare vesting. Toch had ik de pot in een paar tellen te pakken. Waarom ik daar de vorige keer zoveel moeite mee had, zal altijd wel een raadsel blijven. De coin was vanmorgen al door een vroege vogel weggenomen, maar TB Eli zat nog te wachten. Thuis zag ik dat die weer terug moet naar Duitsland. Da’s een pittig stukje fietsen...
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 11:25
Hoewel ik de Wereldbeker reeds op mijn naam mocht schrijven, moest ik nog kennismaken met de Trainer. Die had zich op een plek genesteld waar ie het spelersveld goed in de gaten kon houden. Hoewel het WK gisteren is begonnen, was er hier niets van te merken, zo stil. Maar ja, dat is zijn lot: als Oranje wint, dan komt dat doordat ‘onze’ jongens zo goed hebben gespeeld. Wordt er echter verloren, dan ligt het aan (de verkeerde beslissingen van) de trainer. Veel tijd voor overpeinzingen had ik niet, er stond nog meer op het programma, en op het spel.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 12:25
Tussen de serie 'regulars' van vandaag zaten ook een paar multi’s. Dit was de eerste: stenen zoeken langs de Rotte. Gelukkig kon ik ze (op de fiets) allemaal redelijk makkelijk vinden, al wees mijn GPS soms in eerste instantie een verkeerd bosje aan. Ook de cache was snel gespot. Iemand was daar een champignonkwekerijtje begonnen. Leuk gedaan en zeker geschikt voor kinderen!
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 13:10
De bekende geocacher Henk Boom heeft nu ook een geocache verstopt, met de eenvoudige titel Henk Booms Geocache. Omdat ik had gelezen dat niet iedereen deze cache kan vinden, ging ik dit vandaag eens onderzoeken. Via een prachtig fietspad stuurde mijn GPS me eerst in de richting van een gebouw (Henk Booms werkplek?) en onder een struik vond ik daar inderdaad een groene plastic doos. Maar die was leeg. Was dit Henk Booms oorspronkelijke cache, onder het raam van z’n werkkamer? De hint bracht me weer op het rechte (fiets)pad, waar inmiddels in de struiken een grappig cachepaadje is ontstaan: het Henk Boompad. Nadat ik wat overzichtsfoto’s had gemaakt en onverrichter zake naar m’n fiets terug wilde lopen, viel me ineens iets op. En ja hoor, het was de cache. Nabijheid is een ruim begrip, zo bleek maar weer...
Uit de inhoud van het doosje (2 tandenborstels en wat tandpasta) concludeer ik dat Henk tandarts of mondhygiënist moet zijn, maar z’n geboortejaar heb ik niet kunnen afleiden. Gezien de leeftijd van de gemiddelde cacher gok ik op de jaren zeventig.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 13:35
Ja, het niveauverschil tussen cachers onderling is enorm: de een heeft meer dan 2200 founds op zijn naam en is dagelijks op weg, de ander vond deze week zijn eerste cache. Sommigen schrijven uitgebreide logs en anderen weten met moeite een regeltje te verzinnen met daarin twee spelfouten. Ook het niveauverschil tussen caches is reusachtig: van gruwelijk moeilijke puzzels aan het begin van een urenlange wandeltocht tot fotokokertjes die achter een elektriciteitskastje zijn gedonderd. Maar het verschil waar G.E.S. op doelt is van een heel ander niveau. Dat bleek pas toen ik m’n fiets neerzette en naar het watervalletje keek. Dit zou de eerste zijn van een hele serie in dit bos. Ik kom graag eens terug.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 14:30
Is dit eigenlijk wel een eiland? Het zit in ieder geval verbonden met het vasteland door middel van twee bruggen, die door veel fietsers worden gebruikt om een stuk af te snijden. Mijn rondfietsen viel in eerste instantie dus niet op. Bij het maken van de berekening bleek het aantal treden niet te passen, ik had de verkeerde trap gekozen. Maar het juiste aantal is simpel uit de formule terug te leiden. Het rekenplekje dat ik had gekozen was toevalligerwijs precies de cacheplek. Nog even wachten totdat de hangjongeren klaar waren met hangen en toen was het snel gepiept.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 14:40
De ganzen waren deze snikhete dag even weg (misschien tijdelijk naar het noorden gevlogen?), maar ze hadden wel een hoop veren achtergelaten! De cache viel snel in het oog. Daarna nog even gekeken in welke flat Druub zou wonen, waar ie een goed uitzicht op de loggers zou hebben. Een stel eenden zwom in ster-formatie voorbij, terwijl ik rustig een blikje bier leegdronk.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 15:10
Al van verre zag ik de cachelocatie opdoemen, en de eerste graai was direct raak. De cache lag er dus nog steeds. Twee kinderen in een roeiboot hadden veel plezier toen ze merkten dat ik ze op de foto wilde zetten. In de winter schaatsen ze hier altijd, vertelden ze. "En keten?" vroeg ik nog. Daar hielden ze ook van, vooral op school, als de juf even weg was. Prima, weer wat geleerd.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 15:30
Een simpel puzzeltje, als je maar goed naar de foto kijkt. Daardoor kon ik ook in één keer naar de juiste locatie fietsen. Op cacheplekken zijn meestal wel bierblikjes te vinden, ook als ik er nog niet eerder ben geweest. Maar dit was de eerste keer dat ik een Heineken Tapvat zag liggen, ze houden hier dus wel van een feestje. Het bracht me wel op een idee, want zo’n tapvat kan ik makkelijk liggend op de bagagedrager vervoeren. Nu moest ik me behelpen met zo’n klein blikje...
Net toen ik de cache had gevonden en m’n pen wilde pakken, kwamen er twee jongens van het uitzicht genieten. Met de fotocameratruc leidde ik ze om de tuin.
Bedankt en proost, Biertje>
10 juni 2006, 15:55
Die Japanse puzzels vind ik altijd erg lastig, dus daar ben ik maar niet aan begonnen. Ik gokte er gewoon op dat ik deze cache ook zonder hint zou kunnen vinden en had 'm toch maar aan m'n lijstje voor vandaag toegevoegd. Een fraai fietspad bracht me naar de zoekplek, en redelijk snel kon ik zeggen dat het vinden inderdaad was gelukt. Leuk verstopt!
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 16:30
Een gasfabriek midden in Rotterdam? En hoe maakten ze vroeger eigenlijk gas, toen er nog geen aardgas was? Dat soort vragen komen altijd in me op als het warm is en ik een paar biertjes op heb. Er was niemand die het me kon vertellen, want de koepels waren hermetisch gesloten. Dan maar zonnetjes tellen terwijl ik een rondje fietste. Daarna een simpele berekening en wat projecteren. Ik kwam op de drukste plek van de hele omgeving uit en ik moest me als een volleerd straatartiest gedragen om de cache te zoeken, te graaien, te loggen en terug te plaatsen. Eerst wat 'problemen' met de fiets verholpen en daarna een hele serie foto's gemaakt in allerlei houdingen van denkbeeldige interessante objecten. Iedereen was opgelucht toen die vreemde snuiter weer vertrok. Of misschien hebben ze me niet eens opgemerkt...
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 17:05
Ik was tien jaar oud toen ik me aansloot bij de grootste jeugdbeweging van Nederland. Van welp en verkenner ben ik doorgegroeid via (welpen)leider tot lid van het gewestelijk trainingsteam. In al die jaren heb ik een hoop geleerd: werken met kompas, spoorzoeken, ’s nachts niet bang zijn in een donker bos. Allemaal zaken die nu tijdens het geocachen goed van pas komen. Ik was dan ook heel even ontroerd toen ik plotseling oog in oog stond met de oprichter. Eerst bracht ik een saluut en daarna moest ik 'm de cache ontfutselen. Tijdens het loggen arriveerde een Surinaamse familie die op de banken allerlei etenswaren begon uit te stallen. Met de fototruc (ik ben ook erg goed in close-ups) was het terugplaatsen geen probleem.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 17:20
Voordat ik de Maastunnel in zou duiken, fietste ik nog even naar de Schiecentrale. De cache lag op een heel ander plekje dan ik had verwacht. Omdat het dekseltje IN het kokertje past (dus geen rand heeft die over het kokertje heen valt) is de logrol kletsnat geworden. Regen, grondwater of een passerende hond? Er mag hier dan wel een hoop gesloopt en gebouwd worden, maar café Verhip staat er nog steeds, dus hier moest ik even het terras testen (pils E 1,90).
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006
Met de fiets ben ik naar de locatie van manier 3 gereden. Er was gelukkig voldoende plek om 'm te parkeren. Daarna onder de metro door gelopen naar de plek waar ik het coördinaat inderdaad makkelijk kon vinden. Even de berekening uitgevoerd en opnieuw een stuk gelopen. Ik kwam op een plek uit waar de micro als een naald in een hooiberg was te vinden. Niet dus. De hint hielp me niet veel: de meeste voorbijgangers zwaaiden wel terug, maar niemand kon me plek van de cache vertellen... Gelukkig stond mijn fiets nog op het beginpunt. Ik denk dat ik beter in het najaar terug kan komen.
Biertje
10 juni 2006, 19:50
Op de kaart leek mijn kruispeiling goed uit te komen, en vandaag zou ik dat in het veld gaan bekijken. Het was inmiddels veel later geworden dan ik vanmorgen had gepland, en tot mijn verrassing liepen er vlak voor me vier jongeren die –wat een toeval- net de plek uitkozen waar mijn GPS heen wees. Terwijl zij hun hengels in elkaar schoven en stoeltjes uitklapten, zat ik met mijn camera aan de andere kant van het bouwwerk op m’n hurken om allerlei fictieve interessante objecten te fotograferen. Daarbij spotte ik ook de cache, die ik daarna plat op m’n buik naar me toe heb getrokken. Als ze op me gelet hebben, zullen ze me twee keer gemist hebben, maar ze zaten met hun rug naar me toen en waren waarschijnlijk erg blij toen die maffe fotograaf vertrok.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006, 20:35
In november vorig jaar was ik hier al eens eerder geweest, maar toen was de cache net in het water verdwenen. Inmiddels was de opgave iets aangepast en kon ik het voor een tweede keer proberen. Vanwege het fraaie weer zat een visser vlak naast de plek waar ik moest zijn. Ik pakte daarom m’n camera om een paar onzinnige plaatjes te maken en af en toe wat nonchalant naar de cache te graaien. Die bleek groter dan verwacht, dus die moest ik onder m’n T-shirt stoppen om terug naar m’n fiets te lopen naar m’n rugzak en pen. Uit het zicht kon ik makkelijk loggen, maar nu moest de cache nog terug. Om me minder opvallend te maken, heb ik een praatje aangeknoopt, belangstellend aangehoord dat er vandaag alleen maar krab zat en dat die andere visser verderop helemaal niets had binnengehaald. Ik wenste hem succes en schuifelde langzaam naar m’n doel, de camera weer in de aanslag. Maar de visser sprak nu z’n collega aan en lette niet meer op mij. Met een snelle buk- en aanvullende voetbeweging lag alles weer op z’n plek en na een laatste foto liep ik weer langzaam terug naar m’n fiets.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006
Voor deze cache was ik al eens eerder op pad geweest, maar toen heb ik niets kunnen vinden, hoewel ik volgens mij op de goede plek stond. Die voldeed namelijk helemaal aan de beschrijving in de hint. Een e-mailtje richting de maker bevestigde m’n vermoedens, maar de cache stond net niet op de foto die ik had meegestuurd. Vandaag was een nieuwe kans en zonder GPS fietste ik naar de plek en zette de biermobiel tegen het hek. Toen ontdekte ik dat dit niet de plek van vorig jaar was en ik liep nog een stukje verder. Gelukkig, daar was alles nog aanwezig en grondig bekeek en bevoelde ik de plekjes die als verstopplek in aanmerking kwamen. Helaas, de cache was weg of door de warmte en het vele bier kon ik niets meer vinden. Balend liep ik terug naar m’n fiets en toen pas viel me op dat de stallingsplek toevallig ook helemaal voldeed aan de hint. Zou dan...? Inderdaad, het kokertje liet zich makkelijk bevrijden en dolgelukkig zette ik m’n naam op de logrol.
Bedankt en proost, Biertje
10 juni 2006
De laatste voor vandaag, want het zicht werd minder doordat de zon onderging en in m’n hoofd was het inmiddels ook niet meer zo helder. Toch iets te veel gedronken onderweg? Voor de Babbersmolen had ik helemaal geen parkeerplaats nodig, want ik kon m’n fiets gewoon naast de cache zetten. Het kokertje ligt behoorlijk in het zicht, maar blijkbaar letten tuinders alleen maar op groene zaken. Er kwam er juist eentje voorbij, dus ik gedroeg me onschuldig en maakte een interessante foto van de molen.
Bedankt en proost, Biertje
11 juni 2006, 11:05
Tussen de verzamelde horde enthousiaste lopers voor ‘Waar? Daar! Meijendel’ waren er drie die voor een geheel andere reden waren gekomen: Thex, Loze Jorry en Biertje zochten namelijk Myth, die zich voor deze tocht had opgegeven. Die liet ons even in spanning, maar uiteindelijk draaide een sportieve wagen het parkeerterrein op en konden we de coördinaten van Mythbuster bemachtigen. Nadat Tjeempie de groep had toegesproken en de groepsfoto bij een geel bussie was gemaakt, ging men op weg naar de eerste duintop. Hoewel ik graag Barny's koelkast van binnen had geïnspecteerd, wilden Jorry en Thex eerst Mythbuster zoeken. Dat biertje krijg ik dan een andere keer zeker wel, Barny?
Met Loze Jorry reed ik mee naar de locatie, waar Thex zojuist al enig voorwerk had gedaan. 'Betreden op eigen risico' waarschuwde het bord, maar omdat Thex en ik voor ons werk dagelijks met risico’s moeten omgaan, durfden we dit wel aan. Na een kleine wandeling bereikten we de juiste plek, en daar keken Jorry en ik toe hoe de nummer twee van Nederland het kokertje te voorschijn toverde. Na het loggen en fotograferen wandelden we weer terug naar de auto’s, waar nog even werd nagepraat.
Bedankt en proost, Biertje
11 juni 2006, 12:40
In het geheimagentenwereldje zijn informanten essentieel om achter geheimen te komen. Voor deze cache bood informant Eljé onbaatzuchtig zijn hulp aan, mits ik hem even wilde assisteren bij een probleem waar hij wegens een tunnelvisie beperkt werd in zijn mogelijkheden. De deal was snel gemaakt, en Eljé bracht me naar de plek waar GéCé een rolletje was verloren. Tot onze grote verrassing vond ik hier twéé rolletjes: een wc-rol en een fotorolletje. De wc-rol leek me de beste plek voor een achtergelaten boodschap, maar ook toen ik al het papier had afgerold, kon ik geen aanwijzing ontdekken. Dan maar het fotorolletje geopend, en daar had ik meer geluk. Er moest nog een kleine opdracht worden uitgevoerd en daarna bereikten we de cachelocatie. Daar vond ik eerst een blauwe eend, en pas na lang zoeken (en een subtiele hint van de aan wal staande stuurman die het geploeter niet langer kon aanzien) kwam de pot naar boven. Ik ben erg benieuwd naar de slotopdracht. GéCé, kom maar op met die doos!
Bedankt en proost, Biertje
11 juni 2006, 13:40
Precies een week geleden was ik hier ook al, en nadat ik thuis alle logs had gelezen en de paar foto’s bestudeerd, vermoedde ik dat ik aan de verkeerde kant van het pad had gezocht. Onverwachts kreeg ik een mailtje van de Wapsjes waarin ze m’n vermoedens bevestigden en aankondigden dat de hint zou worden verduidelijkt. Omdat Loze Jorry vandaag nog even bij het sportveld moest zijn, konden we gelijk even langs Mike en Ajax. Fanatiek heb ik (opnieuw) vele vierkante meters met de prikstok doorboord, totdat Jorry de plek aanwees. Daar had ik vorige week nog gestaan, maar toen niets onder m'n voeten gevoeld. Nu kon ik de kist eindelijk openen en tot mijn verrassing hadden Barny en Mumzle een TB achtergelaten. De TB Bearbug die hier sinds 27 mei zou liggen, heb ik niet aangetroffen.
Bedankt en proost, Biertje
4 juni 2006
Op advies van KIS98 met de fiets het park ingegaan. Daarna begon het grote genieten: hondenuitlaters, een rondtollend pijltje, een hint die voor drieërlei uitleg vatbaar is (het ligt er maar aan van welke kant je komt), nog meer hondenuitlaters. Ik heb erg veel bewondering voor Mike dat hij deze kist als eerste wist te vinden. Heeft iemand zijn mobiele nummer? Thuis alle logs nagelezen. Bij deze cache moet je dus geluk hebben. Dat wordt weer terug naar Oegstgeest.
11 juni 2006, 13:40
Vanmiddag moest Oranje voetballen tegen Servië-Montenegro en daarom wilde Loze Jorry nog snel even naar het sportveld. Hoewel het zondag was, bleek het veld volkomen leeg en de kantine op slot. Zou iedereen nu al voor de tv zitten? Terwijl Jorry steeds verder van de cache afliep, besloot ik maar even in te grijpen. Anders zou hij nooit op tijd thuis zijn. Subtiel leidde ik hem naar de verstopplaats, waar hij na drie keer graaien trots het doosje te voorschijn haalde. Helemaal zelf gevonden! Binnenkort gaan we samen weer een dagje cachen in het Gooi. Even een opfriscursusje om scherp te blijven. Ik verheug me er al op!
Bedankt en proost, Biertje
13 juni 2006, 21:55
De laatste keer dat ik Fibobuijs zag, was samen met een groep nachthunters in een café in Pijnacker. Daar was hij nog een vriendelijke knul, die voor iedereen even aardig was, ook tegen het vrouwelijke personeel. Maar Fibo blijkt ineens veranderd te zijn in een geniepig mannetje, dat er plezier in heeft om wp's gruwelijk moeilijk te verstoppen. "Waar is 't nou?" heb ik meerdere keren verzucht, geroepen en geschreeuwd. Twee keer was ik tevergeefs op het startpunt. Maar met de kille mededeling dat de aanwijzing er wel degelijk lag, moest ik 't maar doen.
Vanavond ging ik voor de derde keer op pad. Ik wist inmiddels ongeveer waar ik moest loeren, maar door het maken van een hele serie foto's bewees ik dat daar echt niets lag. Totdat... Gelukkig heb ik altijd een hoop materiaal bij me, waardoor ik na een tijdje prutsen en klutsen de nieuwe coördinaten te pakken had. Ook op wp2 ging het niet helemaal van een leien dakje. De bewoner daar kwam even kijken wat ik uitspookte. Nee, van Fibobuijs had hij helaas nog nooit gehoord. Uiteindelijk kwam ik ook hier weer een stapje verder en langzamerhand naderde ik de cache. Die bleek kleiner te zijn dan verwacht, dus de meegebrachte TB kon er niet in. Nou Fibo, nu ik eindelijk weet waar het nou is, moet je me de volgende keer in café de Guyter maar op een biertje trakteren. Dat heb ik wel verdiend!
Bedankt en proost, Biertje
5 juni 2006
Tja, waar is het nou? In het water gevallen, wellicht? Vanmorgen om kwart voor tien was er op het startpunt niets te vinden. Even Quaerens (uit bed!) gebeld en die bevestigde dat ik op de goede plek had gekeken...
17 juni 2006, 9:20
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Dit was de eerste cache van vandaag. ‘Kom uit je auto en ga lekker op de fiets’ roept Tuitje en ik kan dat beamen. Hoewel de cache continu wordt ontlucht, vond ik de glazen pot toch wat muffig ruiken. Tijdens het schrijven van mijn log heb ik die maar even open laten staan.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 10:05
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Van deze scoutinggroep had ik al eerder een cache gevonden, dus deze gaf ook weinig problemen. De juiste plek was snel gevonden, want met mijn scherpe blik zag ik een groepsnaambandje op de grond liggen dat men kennelijk vergeten was terug in de doos te stoppen. Toch is hier behoorlijk wat onderhoud nodig, Wolven. Kunnen jullie niet iets stevigs pionieren?
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 10:40
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Een mooi en rustig dorp, dat Benschop. De dorpscache lag goed in het zicht op een fraai plekje dat je niet kunt missen. Nadat ik een paar foto’s had gemaakt, heb ik hier m’n eerste biertje van vandaag opengemaakt.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 11:35
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Opnieuw een cache van de Reichertgroep. Volgens de beschrijving zou het pad makkelijk met een mountainbike te doen zijn, ware het niet dat er bij de ingang een bordje staat dat gemotoriseerd vervoer en fietsen verboden zijn. Ik heb mijn fiets dus netjes bij het hek achtergelaten en ben verder gegaan met de benenwagen. In de cache trof ik een TB aan die ik uitgebreid op de foto zette. Tijdens het loggen, midden op het pad, kwam er opeens een wandelaar voorbij, die even verbaasd keek, maar daarna zijn rugzak rechtschoof en onverstoorbaar verder liep. Ze zijn hier wel wat gewend, blijkbaar.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Tussen de vele traditionals had ik deze multi gepland, van twee sterren, dus dat moest makkelijk te doen zijn. Bij de start leverde het huisnummer van de vaste spreker geen probleem op. Daarna ging ik op zoek naar een straatnaam en een routelengte. De groenwitte bordjes die ik zag, vermeldden echter geen afstand. Het duurde even voordat ik door had dat ik eerst naar wp2 moest en pas dáár moest gaan zoeken... Bij de plattelandswinkel ging het opnieuw mis. Mijn berekening leidde naar een plek die onbereikbaar leek. Ik heb daarna nog wat variaties op de naam genomen, maar ook dat leverde niets bruikbaars op. De zoektocht naar de plek waar al dat water blijft, heb ik dus helaas voortijdig moeten opgeven. Thuis heb ik de verschillende mogelijkheden nog even op de kaart gezet. Het blijkt dat ik een zijweggetje over het hoofd heb gezien. Wordt dus vervolgd...
17 juni 2006, 14:00
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Door mijn zoektocht naar het water was ik behoorlijk achter geraakt op mijn schema. Vanuit Cabauw nam ik het kerkepad om zo dicht mogelijk bij de cache te komen. De laatste paar honderd meters moesten lopend worden afgelegd, maar ik kreeg wel waar voor mijn geld: een oerdegelijke constructie die tegen een behoorlijk stootje kan. Terug over het kerkepad reed ik vlak achter een vrouw met een dochtertje achterop en een tweede meisje op een eigen fietsje, die ik niet kon passeren. Wandelaars lachten vriendelijk naar ons, we leken inderdaad een gezellig gezinnetje tijdens een fietstochtje. Ach, ik liet ze maar in de waan. Ik kon toch moeilijk gaan uitleggen dat ik nog 10 caches moest doen.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 14:45
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Een simpele hit and run? Nou, dat gold beslist niet voor mij. Eerst heb ik de buis maar ’s goed onderzocht, daarna de omgeving. Met de hint kon ik in eerste instantie weinig, want de twee zinnetjes uit de eerste regel leken volkomen in tegenspraak met elkaar. Pas na een kwartier viel me iets op: een constructie die ik al vaker (niet) had gezien. Daarna was de log snel gezet en kon ik alsnog beginnen aan de run.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 15:25
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Een cache met de titel van een liedje van Doris Day uit de jaren ’50? Wat moest ik me daarbij voorstellen? Een woonhuis met een hond in de vensterbank? Met de fiets bereikte ik al snel het punt waar ik aan mijn lot werd overgelaten. Maar al vlot had ik de cache gevonden. Leuk gedaan en erg origineel. Overigens ben ik geen hond tegengekomen, ook op de terugweg niet.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 16:00
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. In het begin van mijn scoutingcarrière heb ik nog met deze vlaggetjes in mijn handen gestaan en een paar standjes wist ik me nog te herinneren. Mijn geheugen werd weer snel opgefrist en al vlot verscheen er een coördinaat. Nu nog kijken wat er in het veld van klopte. Ik kwam terecht aan de verkeerde kant van het water, maar dankzij mijn lenigheid wist ik dit moeiteloos te corrigeren. Eerst leek het alsof de cache ook aan deze kant van het water niet te vinden was, maar met behulp van de duidelijke hint kwam de kist toch boven water.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 16:35
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Bij aankomst zag ik een auto staan met een bekende sticker op de achterkant en een team dat bijzonder veel aandacht had voor nokken en kleppen. Aha, dat was voor die multi die ik door tijdgebrek maar van het programma had geschrapt. Heel even gekeken en meegediscussieerd, maar daarna moest ik doen waar ik voor gekomen was. De cache bleek een fotokokertje te zijn, waar ik nu juist een groen munitiekistje had verwacht.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 16:55
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Caches met in de beschrijving de woorden ‘plaatselijke kroeg’ hebben altijd direct mijn aandacht. Mijn zelf meegenomen voorraad was inmiddels volledig weggeklokt, dus ik hoopte dat de plaatselijke kroeg inmiddels geopend zou zijn. De cache was op een makkelijke plek neergelegd, en na wat foto’s gemaakt te hebben, bestudeerde ik de kaart voor het vervolg van mijn tocht. Voor een bezoek aan de plaatselijke kroeg zou ik helemaal terug moeten rijden. Daar had ik, gezien de tijd, geen zin in. Helaas dus geen verslag van mijn belevenissen in een dorpscafé, dat moet dan maar een andere keer.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 17:40
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Dit zou mijn 750e cache worden en dus een gedenkwaardige. In december was ik hier al eens geweest en ik heb toen een half uur tevergeefs onder de bladeren gezocht. Op mijn verzoek zijn de bladeren weggehaald, maar nu heeft iemand er een kuub houtsnippers neergegooid. Met prikken heb ik nooit geluk. Waar anderen al bij de tweede prik een plok horen, kan ik uren bezig zijn. Dat bleek ook hier het geval te worden, dus daarom maar even een hulplijntje uitgegooid. Hint: niet prikken, maar gewoon de houtsnippers opzij schuiven. Ik blijk dus zowel nu als de vorige keer precies rond de juiste plek geprikt te hebben, zonder 'm te raken. Een hele prestatie! Als dank een TB achtergelaten.
Bedankt en proost, Biertje
10 december 2005
Vandaag een dagje op weg richting Schoonhoven en (wijde) omgeving. Het bankje met het uitzicht op de brug was makkelijk te vinden. Maar de cache? Ik heb een flink stuk van het bos bladervrij gemaakt, maar ik heb niets gevonden. De volgende keer zal ik maar een hark meenemen...
17 juni 2006
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Na heel lang gezocht te hebben naar een speciale dag (zou er soms onder de torenhoge brandnetels nog een ander bord liggen of staan?) had ik ineens door wat de makers zouden bedoelen. Helaas leverde dat een plek op die buiten het gebied viel. Daarna nog wat andere variaties uitgeprobeerd, maar ook dat hielp niet. Of het in dit bos erg sompig is, weet ik dus niet, want ik ben er niet in geweest. Of was dat nou de bedoeling? Ik zal de makers maar even mailen...
Biertje
17 juni 2006, 19:35
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Schuttingtaal is een leuke naam voor een cache, maar gelukkig hoefde ik mijn log niet op de schutting te schrijven. Dat zou overigens ook erg origineel zijn geweest. Het kokertje snel en behendig ingepikt, gelogd en teruggeplaatst, zonder dat de (over)buren iets hebben gezien.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 20:15
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Hoewel er geen uitruk was en de garagedeuren dus gesloten waren, heb ik geen brandweerman gezien. Dit leek weer zo’n cache te zijn, waar ik al op het startpunt volkomen vastliep. Ik besloot maar een aantal foto’s te maken, en ineens viel me iets op. Gelukkig, ik kon tóch verder. De overige vragen waren zo helder als water en ik fietste me het vuur uit de sloffen om de verloren tijd in te halen. In het rustige Vijverbos ontdekte ik al snel een brandstapel en inderdaad: daar lag de cache. Als dank een TB achtergelaten.
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 20:55
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. ik liep inmiddels al drie uur achter op mijn tijdsplanning, maar deze laatste cache in Harmelen wilde ik toch even afmaken. Met de fiets zoefde ik over het smalle pad, totdat ik zo’n twintig meter van het nulpunt terechtkwam. Op diverse plekken heb ik gezocht, totdat ik ontdekte dat er achter het hekje geen privé vakantiewoning stond, maar een vrij toegankelijk terrein. Ik kon nu dichter bij het werkelijke nulpunt komen, zocht eerst in een vogelhuisje, totdat iemand medelijden met me kreeg en de cache even aanwees. Tot mijn verrassing lag er een Duitse TB op me te wachten!
Bedankt en proost, Biertje
17 juni 2006, 21:45
Het zou vandaag een lekkere zomerse dag worden, dus prima fietsweer voor een aantal caches in de polder van Lopik. Dit zou de laatste worden van vandaag. Jaren geleden ben ik een keer in Kamerik geweest, maar die kennis kon me niet helpen bij mijn keuze tussen een sporthal, school, super of kerk. Ter plekke was de juiste keus snel gemaakt. Waarschijnlijk door de genuttigde alcohol ben ik daarna op de snelst mogelijke manier naar de cachelocatie gefietst. Daar verspilde ik m’n tijdswinst weer doordat ik lang moest zoeken. Uiteindelijk lag de kist precies daar waar ik ‘m verwachtte, maar ik moest wel eerst even iets wegschuiven.
Bedankt en proost, Biertje
24 juni 2006, 14:35
Een triootje met 8 vrouwen? Het moet niet veel gekker worden! Omdat ik het gebied redelijk goed ken, kon ik er wel even langs voordat ik mijn vrienden op zou zoeken in het café. Op het grasveld naast de speelplaats leerde een groepje mensen te wandelen met twee enorme prikstokken. Schijnt iets nieuws te zijn; gewoon lopen kan tegenwoordig niet meer. Aangekomen op de romantische plek staarde ik dromerig over het Grand Canal. De letter links van het hartje zou van mij kunnen zijn, maar wie was destijds die ander?
Maar het was time to move on, en even later stond ik in het midden van de cachelocatie. Toch duurde het even voordat ik het kokertje in handen had, want het lag op een heel ander plekje dan ik had verwacht.
Bedankt en proost, Biertje
24 juni 2006, 15:20
Toen ik de naam van deze cache zag, wist ik direct waar die op sloeg en dus ook de verstopwijze. Een kwestie van je klassiekers kennen. En de gewoontes van de maker. Vroeger, toen Quaerens nog een hangjongere was, kon je 'm vaak in een tussenuur op deze plek vinden. Maar nadat hij z'n eindexamen heeft gehaald, is hij nog één keer teruggekomen om die plek voor eeuwig op de cachekaart te zetten. En nu mogen wij er heen. Dit bedacht ik me terwijl ik m'n fiets door het mulle zand voortsleepte. Het was behoorlijk warm, dus in de buurt van de locatie heb ik eerst maar eens snel een paar halve liters Alfa-bier naar binnen gewerkt. Daarna ging ik op zoek naar de omega. Ik zag er zelfs twee! Daar snapte ik geen jota van. Zou dat door dat bier komen? Met wat concentratie bleken ze uiteindelijk samen te vallen. Ik opende mijn rugzak en bestudeerde het hele gamma van hulpmaterialen, maar ik had geen tau bij me. Dan maar zonder. Twee minuten later opende ik zonder te schrikken het kokertje (ik ben wel wat gewend), zag de logs van vermagerde collega's en hunters zonder pen, en vond ook nog een coin. Ik wilde per se mijn naam op het eerste logvelletje zetten, dus dat was wat priegelen. Toen nog even met de vrije hand wat foto's gemaakt. In mijn fantasie hoorde ik in de verte de schoolbel. Tijd om te vertrekken, want ik had met vrienden in de kroeg afgesproken. Zouden die dit verhaal geloven?
Bedankte en proost, Biertje
25 juni 2006
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Mijn vertrekpunt was het station van Driebergen. Het was nog te vroeg voor de picknickmand of een kopje koffie, dus ging ik direct op zoek naar de kist. Helaas, mijn dag begon met een not-found. Het zoeken werd wat bemoeilijkt door de vele joggers en hondenbezitters die steeds passeerden. Daarbij kwam dat ik me een stuk buiten de paden bevond, iets wat hier verboden is. Gelukkig lag er genoeg materiaal waar ik onder kon kijken. Helaas, geen kist gevonden en ook nergens een wit kruis gezien. Na een half uur heb ik het maar opgegeven, want ik had nog veel te doen vandaag.
25 juni 2006, 10:00
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen bereikte ik restaurant Klein Zwitserland. 'Parkeren alleen voor bezoekers', maar zou dat ook voor fietsen gelden? Op de locatie viel me al gelijk iets op. Toch eerst maar even oppervlakkig op andere plekken gekeken, en daarna op de juiste plaats. Een fraai stukje huisvlijt. Tot mijn verrassing lag er een modieuze TB te wachten, die ik geruild heb voor eentje van een brouwerij uit het oosten van het land.
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006, 10:50
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen bereikte ik de rand van Maarn. Omdat ik op de fiets was, kon ik nóg dichterbij parkeren. Het paaltje en de boom waren snel gevonden, en toen ontdekte ik in het logboekje dat mijn goede vriend Mighty-Mike hier toevallig vorige week óók is geweest. Daarna heb ik een half uurtje foto’s zitten kijken uit de beginperiode van de Nederlandse geocache-geschiedenis. Tussen heel veel onbekenden kwam ik drie gezichten tegen uit de driehoek Delft – Den Haag – Zoetermeer, dus die heb ik meegenomen. Zodra ik Wilxlii, Pyne of Team KIS98 tegenkom, zal ik hun foto’s overhandigen. (op speciaal verzoek van Barny zal ik hier geen foto’s van logrolletjes plaatsen)
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006, 11:10
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen bereikte ik de rand van Maarn. Als fietser had ik totaal geen moeite om de plek te bereiken: ik zette mijn fiets tegen een boom, stapte over de vangrails en liep naar de overkant. Daarna nog een korte wandeling naar de cache. Het kokertje kwam snel naar boven. Even een fotootje, teruglopen naar mijn fiets en dan op naar MC226!
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006, 11:35
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels Maarsbergen bereikt. Ik was op de fiets, dus ik kon me goed voorstellen dat ik op de fiets zou zijn. Snel dat ding tegen de afvalbak gezet en het kokertje opgeraapt. Wat een gezellige plaats, ik kreeg direct trek in een biertje. Gelukkig had ik er eentje bij me.
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006, 11:55
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels Maarsbergen bereikt. Vaak lees je in logs dat het vinden van een cache 'een eitje' was. Gelukkig ging dat voor deze cache ook op. Dankzij de fiets kon ik het gebied tot op 70 meter naderen. De laatste meters moesten gelopen worden, maar het ei was al van verre te zien. Zonder de schaal te breken heb ik kunnen loggen. Inderdaad, een eitje dus.
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006, 12:20
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels de Utrechtse Heuvelrug bereikt. Op de golfbaan waren vandaag alleen maar zondagspelers aanwezig, want ik heb niemand een hole in one zien maken. Sterker nog, tijdens het loggen zag ik hoe men de grootste moeite had om het balletje de laatste meters naar het gaatje te krijgen. Het was inmiddels begonnen met regenen. De golfers hadden reusachtige paraplu’s bij zich, maar ik stond droog onder de bomen.
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006, 13:00
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels de rand van Woudenberg bereikt. Hit and Run? Een vreemde titel voor een cache in een gebied waar ik ruim een kwartier rondjes heb lopen maken en waar je door al het kreupelhout totaal niet kan rennen. Ik wou het eigenlijk al opgeven, maar ineens zag ik iets glinsteren. Tot mijn geluk had de vorige bezoeker de kist niet helemaal afgedekt, waardoor ik hem toch gevonden heb, ondanks de matige GPS-ontvangst. Ik heb een TB achtergelaten als beloning voor de volgende hunter.
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels de rand van Woudenberg bereikt. Het leek erop dat ik hier even een simpele micro kon oppikken, maar niets was minder waar. Mijn GPS stuurde me zo’n 12 meter het bos in, waar ik toch (alle?) mogelijke plekjes op hint-hoogte heb onderzocht. Daarna ook wat dichter bij het pad gezocht, maar geen cache of vogel gezien. Is de specht soms met de micro weggevlogen? Na twintig minuten hield ik het voor gezien.
25 juni 2006
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels via Maarsbergen en Leusden de rand van Zeist bereikt. De 10 meter diepe put heb ik gezien, maar de cache niet. Na een kwartier zoeken (de GPS stuurde me steeds een andere kant op) heb ik de hint ontcijferd. Zie foto’s? Ik heb nergens in het bos foto’s zien hangen... Eenmaal thuis ontdekte ik dat er foto’s op de cachepagina stonden, die ik tijdens het uitprinten bewust niet had bekeken. Ik heb ze nu vergeleken met de foto’s die ik zelf heb gemaakt, en ik zie dat de cache moet liggen op de plek waar ik (meerdere keren) heb geprikt en gezocht. Blijkbaar toch niet goed genoeg...
25 juni 2006, 16:00
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels via Maarsbergen en Leusden de rand van Zeist bereikt. Het muntendoosje had ik snel gevonden, geen twijfel mogelijk, maar toen bedacht ik me dat de muntjes die ik mee had willen nemen nog thuis lagen. Dan maar even een blikje bier leeggedronken en een leuke foto gemaakt. Ik moest me haasten, want ik moest vóór 5 uur in Driebergen terug zijn...
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006, 16:35
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels, via Maarsbergen, Leusden en Soesterberg, het centrum van Zeist bereikt. Hoewel de fietsverhuur om 5 uur dicht zou gaan, dacht ik de twee Brinkjes nog wel even te kunnen meepakken. Brink 2 was snel gevonden: een kenmerkende plek en een duidelijke hint.
Bedankt en proost, Biertje
25 juni 2006
Het zou vandaag een mooie dag worden, dus uitermate geschikt voor een fietstocht rond de Leusderheide. Vanuit Driebergen had ik inmiddels, via Maarsbergen, Leusden en Soesterberg, het centrum van Zeist bereikt. Hoewel de fietsverhuur om 5 uur dicht zou gaan, dacht ik de twee Brinkjes nog wel even te kunnen meepakken. Brink 2 was snel gevonden. Ik had nu nog 25 minuten en gehaast volgde ik het pijltje naar Brink 1. Veel tijd had ik niet meer, want ik moest ook nog terugrennen naar mijn fiets en daarna nog sprinten naar Driebergen. Zo’n 20 meter van de cache begon het pijltje te tollen, waardoor ik maar even snel het hele grensgebied afliep in de hoop tegen de satehbak aan te stoten. Dat is helaas (mede door het tijdgebrek) niet gelukt.
26 juni 2006, 21:10
Deze avond was ik in Amsterdam omdat er een oude film over een Britse geheim agent opnieuw werd vertoond. Na afloop kon ik nog makkelijk even een cache oppikken. Toevallig had ik gelezen dat Wilxlii gisteren op zoek was geweest naar een onbekende dame met een hondje. Hij kent namelijk alleen dames met ballen! Het was dus niet geheel toevallig dat ik rond 9 uur 's avonds over de Apollolaan liep, speurend naar een micro. Die was netjes en droog verstopt en op het logrolletje kon ik mijn bierblikje prachtig onder de winterwortel tekenen.
Bedankt en proost, Biertje
29 juni 2006, 19:30
Vanavond was ik weer eens met Pino en Corbulo op stap. Dit keer waren we in de omgeving van Sassenheim en als eerste gingen we op zoek naar een cel. Corbulo had zich goed voorbereid en liep voorop. Hij moest echter nogal lang zoeken, en ineens verscheen er een hoofd over de muur van iemand die het geklungel niet langer kon aanzien en daarom met zijn arm wees waar de cache lag. Inderdaad, daar was het kokertje. Om beurten schreven we onze naam op het nieuwe logbriefje, waarna we deze sombere plek konden verlaten.
Bedankt en proost, Biertje
29 juni 2006, 19:45
Vanavond was ik weer eens met Pino en Corbulo op stap. Op deze plek was er vandaag weinig kleur te bekennen. De enige aanwezige kleuren waren afkomstig van de drie bierblikjes die we aantroffen, zodat we wisten dat we op de juiste plaats waren. Corbulo zag de cache het eerst. Of was het 'm toch niet? Pino vond het een bekende constructie, die sterk leek op een van zijn eigen caches. Hadden Bu en Pu inderdaad elders inspiratie op gedaan, en durfden ze dat ook te bekennen? Inmiddels had ik het logboekje gepakt en mijn naam geschreven.
Bedankt en proost, Biertje
29 juni 2006, 21:20
Vanavond was ik weer eens met Pino en Corbulo op stap. Het was een mooie zomerse avond, dus de ideale toestand voor deze cache. En we hebben geen spijt gekregen! Op de brug stonden een paar mensen te praten. "Aha," zei er een, "jullie gaan zeker cachen!" Was dat familie of een bekende van de Dreefhelden? Wij lieten ons niet van de wijs brengen en gingen op zoek naar het telefoonnummer van de zwembadtelefoon, zoals Corbulo dacht gelezen te hebben. Dat zwembad hebben we niet gezien, maar verder waren alle punten en getallen makkelijk te vinden. Al snel waren we op weg naar de cache. Helaas, die plek zouden we nooit bereiken. Dichter dan 60 meter konden we niet komen. Hoe kon dat nou? Op een bankje keken we onze antwoorden nog een keertje na. Alles klopte, alleen van het aantal bomen waren we ineens niet meer zeker. Hadden we er misschien eentje gemist? Het nieuwe coördinaat leek logischer en gelukkig: daar lag de pot.
Bedankt en proost, Biertje
29 juni 2006, 22:25
Vanavond was ik weer eens met Pino en Corbulo op stap. Een vuilnisbelt leek ons een prachtige cachelocatie en we waren op alles voorbereid. Het verschil tussen de jaartallen konden we nog uit ons hoofd berekenen, maar wp2 werd al lastiger, omdat we er eerst voorbij reden. Bij het bouwwerk moesten we Corbulo uitleggen wat het verschil was tussen een pin en een moer, maar bij het zoeken naar de torens zag ik er geen een, behalve een watertoren. Gelukkig had Corbulo toen zijn scherpe blik weer teruggevonden en konden we gaan rekenen. Nadat we alle drie hetzelfde resultaat hadden, gingen we op zoek naar de stortplaats. Manshoge brandnetels, venijnig stekende muggen en verraderlijke slootjes zorgden voor een welkome afwisseling. Uiteindelijk bereikten we een plek die erop leek, maar het bleek gewoon (door anderen) achtergelaten vuil op een nieuwe vuilnisbelt. Verder dus. En ja hoor, daar was ineens de oude vuilnisbelt.
Bedankt en proost, Biertje
29 juni 2006, 22:45
Vanavond was ik weer eens met Pino en Corbulo op stap. Na de oude vuilnisbelt moesten we naar het oude zwembad. Veel oude troep dus, in Sassenheim. Het was inmiddels aan het schemeren (door wat tegenslag op Koudenhoorn) maar Pino was hier al eens op verkenning geweest en dirigeerde ons als een echte badmeester naar de kleedhokjes. Ik mocht de cache gaan opdiepen, en nadat ik mijn zwembroek had aangedaan ging ik op weg. De cache bleek gelukkig droog en ik vond een knipperend Heineken-bierdopje met oranje lintje (achtergelaten door een teleurgestelde bierdrinker?) dat ik ruilde voor een boek over katten.
Bedankt en proost, Biertje
29 juni 2006, 23:00
Vanavond was ik weer eens met Pino en Corbulo op stap en dit was onze zesde en laatste cache. De heren in blauw waren al naar huis en de enige flits kwam van mijn camera toen ik een foto van de cache maakte. Gelukkig is die een stukje verplaatst, want de voorgaande bezoekers waren niet zo enthousiast over de smerige plek die de agenten ervan hadden gemaakt.
Bedankt en proost, Biertje
30 juni 2006, 06:50
Het zal de meesten niet zijn ontgaan dat de heer B.I. Ertje ontbrak op de gemeentelijke vergadering. Inderdaad, vergaderingen zijn niets voor mij: ze duren te lang, gaan vaak nergens over en meestal is er alleen koffie of water te drinken. Dat er besloten was een filmrolletje in Den Haag neer te leggen om 15.000 extra bezoekers te trekken, vernam ik daarom pas via de gemeenteberichten in de lokale courant. De opgave zag er gruwelijk gecompliceerd uit. Ik besloot daarom eerst maar een biertje in te schenken en daarna de eerste punten in te voeren. Twaalf flesjes later had ik een faliekant verkeerd figuur op het scherm staan. Nóg twee biertjes en ik had de meeste fouten al verbeterd en de vijfhoek kreeg zowaar enige vaste vorm. Een beetje op het oog bepaalde ik het middelpunt en toen moest ik op bed gaan liggen want ik kon niet meer op mijn benen staan.
Vanmorgen werd ik met een bonkend hoofd wakker, maar ik herinnerde me nog precies hoe de medailleverdeling was geregeld. Het was zes uur en slaapdronken waggelde ik naar de fietsenkelder. Even later was ik met de Biermobiel op weg naar het middelpunt. Een voor mij overigens zeer bekend punt, want in deze omgeving heb ik een groot deel van mijn (alcoholvrije) jeugd doorgebracht. Zachtjes, om twee bruine rot ganzen niet te storen, betrad ik de kade om de canister te kapen. Om 06:50 uur schreef ik als tiende vinder mijn zilveren naam op de logrol. Met een grijns ontdekte ik dat Trigoon twee flesjes bier had klaar gezet. Blijkbaar werd ik verwacht. Jammer genoeg constateerde ik dat één van mijn 9 voorgangers beide flesjes had leeggedronken. Jammer, jongens!
Terwijl ik doorfietste naar een nachtcafé waarvan ik wist dat ze nog open waren, viel me op dat de medailleverdeling een ABC'tje is. Immers: brons ging naar C (mr. Chaos), zilver naar B (Biertje), dus goud is voor A. Wordt het Andemo? Albrt? 8baangek?
Bedankt en proost, Biertje
30 juni 2006, 07:35
Vorige week had het jongste HCT-lid de vraag rondgemaild wanneer er weer gezamenlijk een pittige cache gepakt zou worden. Zoiets als H2O bij het Voornsemeer. Jammer dat er nog geen H2O2 bestond... Omdat ik morgenochtend naar Tsjechië vertrek voor een lokaal bieronderzoek, zou ik niet op de trainingsdag aanwezig zijn. Dan maar even snel een eigen training opgezet. Was er nog iets met water? Inderdaad: dat eilandje in de Waterpartij. Kon ik nog net even doen. Vanwege het noodzakelijke hardcore karakter, koos ik niet voor de kant-en-klare kanomethode, maar voor de zware zelf-pijniging: zwemmend dus. En vanwege het vroege uur en een vereist minimum aan bagage was de zwembroek thuis gebleven. Een happy skinny dip trip dus.
Voor mijn eigen veiligheid had ik wel een paar oude schoenen aangedaan, omdat ik niet wist wat er op de bodem zou liggen. Ik was dus toch een beetje gekleed, al kon je daar niet veel van zien. Met in de ene hand de GPS en in de andere hand mijn camera en een pen ging ik op het kortste oversteekpunt voorzichtig te water. Tot mijn verrassing was het nergens dieper dan navelhoogte en al snel ging de modderige bodem over in stenen en boomwortels. Eenmaal op het eiland was de pot al vlot gespot. Zwierig zette ik mijn krabbel. Nu dezelfde weg voorzichtig terug en tussen de struiken afdrogen en aankleden.
Op weg naar huis passeerde ik een nabijgelegen attractiepark(je). Daar viel op dit uur nog weinig activiteit te bespeuren. Alleen de sterke geur van verse koffie die over het fietspad walmde, bewees dat er tenminste één persoon zich reeds happy bij de baas had gemeld.
Bedankt voor deze belevenis, en proost, Biertje