37 caches gevonden (logs 656-692)
1 april 2006, 10:15
Samen met Pyne en Azimuth! op weg naar het GME 2006. Om in de juiste stemming te komen, hadden zij al een paar opkikkertjes geselecteerd, en dit was de eerste. Nieuw-Vennep ken ik nog goed van oudejaarsdag, toen ik met Pino twee straten verder zo dichtbij, maar toch zo ver weg was... Volgens Pyne heette deze cache Langnek, maar ter plaatse viel me daarover niets op. Wel zag ik een lang hek, en even dacht ik hem verkeerd verstaan te hebben. De cache was snel gespot en van binnen gelukkig helemaal droog.
Bedankt en proost, Biertje
1 april 2006, 10:25
Samen met Pyne en Azimuth! op weg naar het GME 2006. Om in de juiste stemming te komen, hadden zij al een paar opkikkertjes geselecteerd, en dit was de tweede. Omdat een biertje ook wel een vloeibare boterham wordt genoemd, had deze cache direct mijn volle aandacht. Terwijl Pyne en Azimuth! rustig naar het (verdwenen) pad zochten, lag ik al op mijn knieën. Daarna ging de boterham van hand tot hand. Op weg naar de auto vond ik ineens ook de pindakaas. Die zat onder m'n schoenen!
Bedankt en proost, Biertje
1 april 2006, 11:00
Samen met Pyne en Azimuth! op weg naar het GME 2006. Om in de juiste stemming te komen, hadden zij al een paar opkikkertjes geselecteerd, en dit was de derde. Op dit tijdstip waren er nog geen locals te zien, dus het kruispunt was helemaal vrij. Toch parkeerde Pyne het zwarte monster netjes aan de kant van de weg. Terwijl Azimuth! een (voor mij) totaal onbekend plantje ontdekte, dacht ik even snel de canister te kunnen kapen. Een vluchtige inspectie van de verwachte plek leverde echter niets op. Daarom verplaatste ik me naar het nulpunt, wat eveneens nul resultaat opleverde. Inmiddels had Pyne het kokertje in handen. Blijkbaar was ik nog niet helemaal helder...
Bedankt en proost, Biertje
1 april 2006, 11:55
Het zwarte monster van Pyne en Azimuth! bracht me vandaag naar Naarden. Hoewel het bij de lokale supermarkt erg druk was, vonden we nog een parkeerplek naast de glasbak. Een rondje rond het gebouw bevestigde het vermoeden dat we toch echt naar binnen moesten. Op het mededelingenbord ontdekten we dat we op de goede weg waren. Ik wilde direct naar het vak met het bier, maar Pyne zocht het wijselijk hogerop en nam de roltrap. Op het parkeerdek konden we echter op de grond of achter een autoruit geen briefje of kokertje ontdekken. Mijn metgezel, altijd op zoek naar exotische vogeltjes in de lucht, zag ineens het grote bord op het balkon. Dan is het heel leuk om te zien hoe andere geocachers uiteindelijk ook tot die ontdekking komen.
Snel in de auto, parkeren bij de vestingmuur en een korte wandeling naar de kist.
Scouting Erica, het was weer kei vet! Bedankt en proost, Biertje
1 april 2006, 12:55
Na aankomst op het terrein besloten we eerst een bekertje koffie te halen en alle informatie door te nemen. Een bekende Zuid-Hollandse kapper (we zullen zijn naam niet verraden) plofte met een biertje naast ons neer. Dat zag er aantrekkelijk uit. Nog aantrekkelijker was het feit dat hij spontaan de coördinaten doorgaf. Vanwege een wildrooster en zijn hond kon hij voorlopig zelf niet loggen. Ondertussen typte Pyne razendsnel de coords in. Tweehonderd meter? Wij konden niet meer wachten, lieten de koffie staan en renden weg. Ter plaatse was het nog even lastig om het juiste logboekje uit te zoeken. Daarom maar de eerste de beste genomen.
Koos, bedankt en proost! Biertje
1 april 2006, 15:55
Bij aankomst ging het rechercheteam uit de Driehoek direct professioneel aan de slag. Bij locatie 1 troffen we al direct team Marcello, rechercheurs in opleiding die wel wat hulp konden gebruiken. Azimuth! vond het bandenspoor en het opmeten, natekenen en fotograferen kon beginnen. Gezamenlijk gingen we naar locatie 2, waar team Silkwood al een heel bosperceel had uitgekamd. Zonder resultaat, en wij deden het nog eens dunnetjes over. Bellen met het hoofdbureau gaf aanvullende informatie, maar de peuk bleef pleite.
Op locatie 3 vond Azimuth! de telefoon, op een plekje waar zowel Pyne en ik al hadden gekeken. Voor de voetafdruk op locatie 4 kon het borsteltje worden gebruikt. Met diverse methoden werd de schoenmaat vastgesteld, overigens met wisselende uitkomsten. De kogel op locatie 5 zag er nog bijzonder gaaf uit, ondanks de doorboring van het slachtoffer.
Locatie 6 bracht ons opnieuw in verwarring. Met 11 personen werd de plek afgezocht, in steeds grotere cirkels. Na een half uur besloot ik nog één keer het nulpunt te onderzoeken en wipte met de schroevendraaier ineens het kokertje omhoog. Was hier een grappenmaker aan het werk geweest, die het ding tussentijds stiekem had teruggelegd? We hadden inmiddels gehoord dat het kokertje op locatie 2 ná ons moeiteloos was gevonden, dus we keerden nog even terug. Inmiddels werd daar bijstand verleend door diverse regionale teams, zodat ook het laatste spoor na enige moeite boven water kwam.
Aangezien het op de plaats met de daderprofielen bijzonder druk was, moest hier gestructureerd worden gewerkt. Alle verdachten passeerden stuk voor stuk de revue en werden op grond van de gevonden aanwijzingen geëlimineerd. Na een korte discussie over de opgemeten schoenmaat was het voor mij duidelijk wie de dader was en konden we op weg.
Op de cachelocatie hebben we even gewacht, zodat de jonge rechercheurs Niels en Maaike de kist konden zoeken, maar papa Silkwood was sneller en dook direct de struiken in. Een leuk opgezette cache, die ons bijna tweeënhalf uur heeft bezig gehouden. Bedankt en proost, Rechercheur Biertje
1 april 2006, 17:00
Op de parkeerplaats wachtten Pyne, Azimuth! en ik in een pril zonnetje op die dekselse Watjes, die vandaag al 2x goud en 1x zilver hadden gescoord. Al bijpratend wandelden we door het park, hier en daar een nummer of jaartal noterend. Onder géén van de gepasseerde bruggetjes bleek een doosje of jampot te liggen; we waren dus ver van de Driehoek verwijderd!
De tocht langs het strand leverde mooie plaatjes op. Bij de boei troffen we team Marcello weer aan, en gezamenlijk bereikten we de cachelocatie. Hoewel onze voorgangers de kist snel hadden verstopt, was de bergplaats dankzij onze geoefende ogen vlot ontdekt.
Bedankt en proost, Biertje
1 april 2006, 22:00
Ons C.S.I.team bestond uit Azimuth, Fibobuijs, Hrng, Pino, Pyne, Quaerens, Team KIS98, Watjes en Biertje. Net als vorig jaar had Pino weer de leiding. Ook wij dachten een recente moord op te moeten lossen, vooral na het vinden van de zakagenda uit 2006. De gegevens daarin zetten ons overigens op een dwaalspoor, zo bleek achteraf. Pino wilde een man wat vragen stellen, maar die bleek niet bij het spel te horen. Toen Pino daarom verder wilde lopen, stelde de man snel een wedervraag: "Heb je een euro voor mij?"
Net als de vorige groep konden we bij de fontein geen datum vinden, hoewel we alle prullenbakken en bankjes hadden onderzocht. Bij de geldautomaat hoorden we dat hiermee het jaartal op de fontein was bedoeld.
Bij de dronken zwerver in het fietstunneltje werd ik direct gewaarschuwd dat ik ook zo zou eindigen als ik niet uit zou kijken met mijn verslaving. Ik liet ze maar kletsen, terwijl ik snel de flesjes bekeek of er nog wat bier in zat...
In de stationshal berekenden we de locatie. Antwoord A hadden we dus fout, want de letterwaarde moest een even getal zijn omdat je met 6,5 moest vermenigvuldigen. Na diverse opties uitgeprobeerd te hebben, wandelden we naar de juiste plek. Dat dachten we. Want bij toeval zagen we onderweg wat mensen met een rugzak op een vreemde plaats wegduiken. Het bleek de cache te zijn, waar Pino ons papiertje duidelijk leesbaar invulde en achterliet.
Achteraf in het Fort hoorden we dat vraag 5 en 6 per ongeluk waren verwisseld, waardoor we een verkeerde eindlocatie hadden. Was dat raadsel ook weer opgelost!
Bedankt en proost, Biertje
1 april 2006, 22:15
Voor de avondcache hadden we versterking opgevraagd uit de regionale driehoek, en terwijl we wachtten op Pino, Quaerens en Fibobuijs doodde Watje5 de tijd met het oplossen van deze positiezoeker. Pyne had hen wijs gemaakt dat hij de oplossing al had berekend op zijn nieuwe geavanceerde Vista CX, maar dat bleek achteraf een 1 aprilgrap. Maar na afloop van de avondcache konden we dankzij de Watjes toch mooi deze puzzel even 'meenemen'.
Na een (in)spannende nachtelijke wandeling arriveerden we op de berekende locatie. Hoewel Pyne en ik de juiste plek al direct in het vizier hadden, lieten we de eer van de vondst over aan Watje9, die daarna als eerste mocht loggen. Terug op het Fort dronken we een afsluitend biertje en maakten we nog wat vage afspraken over nachtcaches en een HCT-event...
HCT-leden en aspirantleden (), bedankt voor deze gezellige dag en proost, Biertje
2 april 2006, 18:05
Deze originele cache in twee keer opgelost. De eerste middag was ik op doorreis en fietste ik op de Carrotte-methode wat rond, in de hoop bij toeval wat punten op te pikken. Dat lukte drie keer. Vanmiddag hanteerde ik de gestructureerde Pyne-methode en bezocht ik de geplotte resterende mogelijkheden. Dat ging een stuk sneller en achter elkaar konden de foto's worden weggestreept. De troon en het ecoduct waren de grootste verrassingen, aangezien ik die al jaren gepasseerd ben zonder ze op te merken. Ter controle bezocht ik ook het laatste overgebleven noord- en oost-coördinatenpaar, waar inderdaad (goed verscholen) de verlaten vogelvilla bleek te staan. Met een gerust hart kon ik nu naar de cache, die vanwege de koninklijke invloed natuurlijk blauw bloed had.
BFM, bedankt voor deze originele opzet, en proost! Biertje
9 april 2006, 11:00
Vandaag fietste ik weer eens een dagje door het Westland. Allereerst verdiepte ik me in de geschiedenis van Honselersdijk. Na het verzamelen van de cijfertjes kon ik op weg naar de cache. In tegenstelling tot veel anderen had ik daar geen enkele moeite mee. Niet alleen omdat ik op de fiets was, maar vooral omdat ik het tussendoorweggetje kende. Dat was namelijk precies de route zoals ik naar het huis was toegereden. Het kokertje was daarna gelukkig snel gevonden.
Bedankt en proost, Biertje
9 april 2006, 11:30
Hallo all,
Op weg naar de waterberging fietste ik toevallig door de straat van de cachelegger. Helaas kon ik me niet meer herinneren op welk huisnummer Keske27 woonde, anders had ik deze ochtend graag even aangebeld om een paar biertjes te drinken.
In plaats van bier concentreerde ik me nu dus op water. Al snel had ik de grote micro in handen. Een mooie constructie; Kevin blijkt al net zo handig als zijn vader!
Tot slot nog even door het fietstunneltje gereden om de waterberging te bekijken. Ik constateerde dat daar gelukkig voldoende ruimte is, zodat bij de volgende wolkbreuk de huizen in de straat van Keske droog blijven en hij dus niet meer de brandweer hoeft te helpen bij het leegpompen.
Bedankt en proost, Biertje
9 april 2006, 12:25
Voor deze cache moet je eerst het stratenplan van Maasdijk bestuderen en gelukkig beschikte ik over de versie van 2006. Daardoor wist ik dat een deel van de lange weg was opengebroken. Ook ontdekte ik het weggetje dat naar de cache moest leiden. Met wat geluk fietste ik er dus zó heen.
Vandaag was ik in Maasdijk en ik constateerde dat het Kruispunt werd aangegeven met een (voor hunters uit de Driehoek) zeer bekend verkeersbord. Ik moest dus wel goed zitten. Even later passeerde ik de geitjes en de waterval. Eenmaal op de cachelocatie zette ik m'n fiets neer en zocht naar het kokertje op een logische plek, waar duidelijk al vaker was gekeken. Daar lag echter niets. Na een kwartiertje besloot ik de hint te ontcijferen. Die hielp me in eerste instantie niet veel verder. Of werd er bedoeld...? Nee, toch? Jawel! Collega's uit de Driehoek weten nu waarom ik de cache niet direct kon vinden...
Bedankt en proost, Biertje
9 april 2006, 15:45
Les 3 uit het HCT-handboek luidt: "neem altijd een recente print mee." Mijn printje was nog uit november. Dan duurt het vinden ietsje langer...
De fiets kon ik makkelijk tegen de bergplaats zetten en al snel viel me een rond gat op, ter grootte van een filmkokertje. Helaas, hoe ik ook peuterde, geen cache te voelen. Volgens de hint zat ik toch erg in de buurt: 'op 2 meter hoogte'. Gelukkig was de altijd sympathieke Wilxlii Carrotte thuis. Die wilde al direct in z'n auto springen om te komen helpen met zoeken, maar dat vond ik wat overdreven. Zou hij misschien even kunnen kijken wanneer de cache voor het laatst was gevonden of wellicht buiten gebruik stond? Wilxlii's hulp was nog uitgebreider dan z'n eigen coördinaten service: hij las zijn eigen log voor (waarbij hij het kokertje te diep in het gat duwde), keek wie er recent waren geweest en ontcijferde de hint. Aha! Een geheel andere bergplaats, dus. En precies op de plek die me al opgevallen was, maar die (na zéér vluchtige inspectie) niets had opgeleverd. Zoiets overkomt me anders nooit!
Ik bedankte Wilxlii hartelijk, die weer verder kon gaan met het loggen van de vijftien caches die hij vanmorgen had gevonden. Voor mij was dit pas nummer vier. Terwijl ik het kokertje opende, zag ik een wandelaar naderen. Hoewel ik zo nonchalant mogelijk probeerde te doen, had het bier op de bagagedrager me al verraden. Het bleek Schevy te zijn, van team KIS98. Het is al vaker voorgekomen dat wij op dezelfde dag dezelfde caches bezoeken, soms met tien minuten verschil. Na mijn tip om altijd een recente print mee te nemen en om niet te vergeten de twee codes te noteren, vertrokken we elk in een andere richting.
Bedankt en proost, Biertje
9 april 2006, 16:25
Het fietsen viel niet me. Maar het vinden van de cache kostte me nauwelijks energie: het kokertje lag namelijk goed zichtbaar in het gras. Uitgegraven door konijnen? Ik heb hem verstopt waar ik vermoedde dat ie heeft gelegen.
Bedankt en proost, Biertje
9 april 2006, 16:50
Ik vroeg me eerst af of hoe ik met m'n fiets over het hek moest komen, maar dat bleek allemaal niet nodig. De Pride of Hull lag aangemeerd en ik glibberde naar beneden om maar zo dichtbij mogelijk te komen. Toen even door de knieën en... nee, geen plons, maar een 'hebbes'! Leuk verstopt.
Bedankt en proost, Biertje
9 april 2006
De cache is weg! Na uitgebreid onderzoek besloot ik Wilxlii te bellen, die kon zien dat Quaerens hier pas was geweest. Die bevestigde dat ik inderdaad op het goede plekje had gezocht. De micro was met iets afgedekt, dat ik een paar meter uit de buurt zag liggen. Overigens, wel een mooi plekje om met een biertje naar de molens en de schepen te kijken.
Biertje
9 april 2006, 18:00
Anderhalf uur na Team KIS98 arriveerde ik op deze locatie op de Maasvlakte. Ik zette m'n fiets neer en daarna kostte het me 10 minuten om te ontdekken dat precies dáár de cache lag. Nou, dat blikje bier had ik nu wel verdiend! De meeuwen waren inmiddels weg. Daarom een foto van de zon in het water.
Bedankt en proost, Biertje
13 april 2006, 19:55
Deze avond had de Hard Core Triangle weer een nachtcache op het programma gezet, en omdat ik dan altijd wat vroeger aanwezig ben dan de rest, kon ik nog makkelijk even een multi-cache doen. Ik had de tip gelezen dat het hier op donderdag altijd erg rustig is, maar bij mijn aankomst op de mogelijke locatie zag ik een automobilist wat onrustig bij zijn auto heen en weer lopen. Stapte hij nou in of niet? Ik parkeerde m'n fiets tegen een boom, pakte m'n fototoestel en zette m'n onschuldige blik op.
Uit m'n ooghoeken zag ik dat de automobilist weer was gaan lopen. "Moet ik in beeld gaan staan?" vroeg hij ineens. Het bleek HCT-collega Pyne te zijn, die de cache al in handen had, maar 'm niet terug durfde te leggen omdat er ineens een fietser was verschenen. Toen ik na het loggen vertelde dat ik nu nog even naar Drive In 9 De Balij ging, keek hij vol ongeloof. Ik kon dan toch onmogelijk binnen 25 minuten heen en weer en daarna op het startpunt van Mlecchita-Vikalpa verschijnen? Ik had echter geen tijd om uit te leggen hoe ik dit had voorbereid, ruilde de TB's om en stapte op de fiets. "Tot straks!" riep ik nog.
Bedankt en proost, Biertje
13 april 2006, 20:15
Vanavond had de Hard Core Triangle een nachtcache op het programma staan, en vooraf kon ik nog wel even deze micro oppikken. Onderweg passeerde ik nog wat cache-plekjes waar ik jaren geleden was geweest en nog goede en minder goede herinneringen aan had. Maar veel tijd voor overpynzingen had ik niet, want ik moest op tijd terug zijn. De cache had ik snel gevonden, maar veel lastiger was het om een leeg plekje op de logrol te vinden. Gelukkig heb ik een korte naam en een kriebelig handschrift!
Bedankt en proost, Biertje
13 april 2006, 21:55
Opnieuw een nachthunt met de Hard Core Triangle, we krijgen de smaak (en de ervaring) te pakken! Natuurlijk was ik ruim op tijd op het parkeerterrein aanwezig. Daar vertelde Hrng aan Quaerens dat dit een bekende H.O.P. is, waarna Q schichtig om zich heen keek en wat bescherming zocht bij de forse Fibobuijs, die nergens bang voor is.
De Watjes waren iets later omdat ze in hun slaapkamer het boek van de Kama Sutra hadden gevonden en daarna uitvoerig hadden bestudeerd. Maar hierna konden we op pad. Het gebrek aan een nieuwe leider (het vertrek van Lady Cachetta wordt nog steeds als een gemis ervaren) speelde ons bij het eerste WP nog wat parten, maar al snel kwam er een adequate taakverdeling tot stand, waarbij handig werd ingespeeld op ieders kennis, kunde en ervaring. De benodigde scoutingtechnieken, waar Hrng ons zo voor gewaarschuwd had, waren voor mij geen enkel probleem. Waar denken jullie dat ik al op jonge leeftijd bier heb leren drinken?
Onder een paarse hemel trok de lange stoet steeds verder het moeras in. Veel te snel naar onze zin bereikten we het een na laatste punt. De cache-coördinaten werden ontcijferd en de laatste honderd meter werden ingezet. Hoewel niemand begon te rennen, leek het toch alsof sommigen iets harder liepen dan de anderen... De cache was goed gemarkeerd; gelukkig hoefden we niet te klimmen of te graven. Zoals gebruikelijk vormde de groep op hiërarchische wijze een kring rond de kist en ging het logboek van hand tot hand. Tijd voor een biertje! Fibobuijs wist nog een leuk café in Pijnacker, waar hij goed op kon schieten met de eigenaresse, die nog even aan ons tafeltje kwam staan. Tussen het bier en de bitterballen werden ook nog even de HCT-lidmaatschapseisen geformuleerd, ervaringen uitgewisseld en anekdotes opgerakeld. Het was een prachtige afsluiting van een gezellige avond met een prima hunt.
Thex, bedankt en proost! Biertje
14 april 2006, 19:45
Hoewel bier en voetbal onlosmakelijk met elkaar verbonden lijken, hebben Biertje en voetbal geen enkele verbintenis. De vragen voor deze WK-cache waren voor mij dan ook volkomen abracadabra, dus legde ik ze voor aan mijn collega's op het werk, die over voetbal elke maandag (en andere werkdagen) luidkeels hun mening en kennis ten toon spreiden. Maar groot was mijn verbazing toen bleek dat niemand de voetballer op de foto herkende en zelfs over het aantal keer dat Nederland in de finale speelde nog onenigheid ontstond. Dus wendde ik me maar weer tot het alwetende Internet. Met 5 van de 6 antwoorden was ik een eind op weg en kreeg ik met wat uitproberen een leuk coördinaat op het veld.
Vandaag was ik de buurt en kon ik zien of ik geluk had. Hoewel het pijltje nog 60 meter een weiland in wees (de middenstip?) zag ik een logische plek waar ik inderdaad de kist aantrof. Dat ik ook nog een voorspelling moest achterlaten, daar had ik helemaal niet meer aangedacht. Ik heb me maar laten inspireren door mijn voorgangers, maar achteraf lees ik dat de meesten óók geen verstand van voetbal hebben. Mocht ik dus nog een prijs scoren, dan is dat een toevalstreffer!
Bedankt en proost, Biertje
14 april 2006, 20:15
Op weg naar een HCT-afspraak voor een nachthunt aan de andere kant van Zoetermeer dacht ik nog wel even naar Benthuizen te kunnen fietsen. Dat is me natuurlijk ook wel gelukt, maar het kostte me net iets te veel tijd om op tijd op mijn afspraak te arriveren. Daarbij had ik ook nog eens de pech dat ik wel een mooie doos aantrof, maar géén logboekje. Vreemd, dat heb ik in de afgelopen drie jaar nog nooit meegemaakt... Gelukkig had Zathras vanmorgen een papiertje achtergelaten, zodat ik daarop in een hoekje mijn naam kon krabbelen. Heeft de vorige vinder het logboekje per ongeluk meegenomen, of was er toch een zwerver in de buurt? Ik weet het niet, maar in ieder geval:
Bedankt en proost, Biertje
14 april 2006, 23:40
Omdat het geheim van Snicker-Doodle drie weken geleden door de HCT-nachthuntersbrigade onbedoeld al na een kwartier was ontdekt, had Thex een speciale bonus cache gemaakt om ons te bedanken (en te verleiden). Natuurlijk namen we deze uitdaging aan en twintig minuten later dan afgesproken (er was weer eens iemand te laat) trok de groep van HCT-leden, aspirant-leden en toekomstig aspirant-leden het land van Barely There in. Azimuth!, Pino en Team KIS98 liepen voorop, want voor hun was dit nog nieuw. Bij de eerste marker konden zij niets vinden. En wij ook niet! Totdat twee vissers naar ons toekwamen en vroegen of wij dit soms zochten. Door hun scouting-ervaring hadden zij de markering en de aanwijzingen gevonden en beide meegenomen. We kregen ze terug, maar misschien kunnen ze beter een metertje verder in het bos gelegd worden?
Hoewel Thex me op het hart gedrukt had NIET naar de locaties te lopen, kostte het me moeite om de groep hiervan te overtuigen. We deden daarom iets onlogisch, maar dit bleek ook de bedoeling, want na lang zoeken klonk er ineens "Ja!" uit het bos. Dat is het voordeel als je met 9 personen bent. We hadden nu het systeem van het trollenpaar door en steeds dieper drongen we het mysterieuze land in. Voor de berekening van het laatste puzzelstukje waren we blij dat Schevy van Team KIS98 aanwezig was, en dat Azimuth! scherpere foto's had gemaakt dan ikzelf.
Met nog zo'n 200 meter te gaan, probeerde aspirant-lid Quaerens een positie in de kopgroep in te nemen, hoewel hij wist dat hij de vondst aan een oude rot moest overlaten. Plotseling volgde er een demarrage en een eindsprint en stoven er vier personen op de bergplek af. Tien minuten bleef het stil, terwijl er verbeten en koortsachtig werd gezocht. Het was uiteindelijk toch Quaerens die de cache vond. Het HCT-bestuur zal daarom binnenkort bekijken of er iets aan dat eeuwige aspirant-lidmaatschap gedaan kan worden...
HCT-vrienden, Snicker-Doodle en Thex, bedankt voor de gezellige avond en de cache, en proost!
Biertje
16 april 2006, 12:25
Er stond vandaag een stevige wind en de molen ging als een dolle te keer. Vreemd genoeg hield het fietspad precies ter hoogte van de molen op. Gelukkig had ik mijn laarzen aan, want ik moest eerst een stuk door bergen aarde en daarna kroop ik door de bagger om onder een viaduct te zoeken, hoewel m'n GPSr aangaf dat ik nog 40 meter had te gaan. Een andere route leverde nog meer modder op, en na al het houtwerk minutieus afgezocht en de aarde zorgvuldig omwoeld te hebben, bleek de verstopplek uiteindelijk onverwachts overduidelijk zichtbaar. Na het loggen moest ik opnieuw door de zompige modder. M'n fiets kan morgen dus weer naar de wasstraat!
Bedankt en proost, Biertje
16 april 2006, 13:30
Tijdens de (wieler)klassieker Wie Is Wie passeerde ik dit puntje. Volgens GeDo kan het hier heel erg druk zijn. Ik heb daarom gewacht tot 1e Paasdag, 's middags. Nou, dan is het pas écht druk! Van de meeste mensen die toevallig vlakbij de cache moesten bellen, strekken of uitrusten, dacht ik dat ze voor de pot kwamen. Maar dat bleek dus niet zo. Dankzij een combinatie van de klassieke fototruc en de fietsbandcontroletruc had ik ineens de cache in handen. Een verrassende loting!
Bedankt en proost, Biertje
16 april 2006, 13:55
Tijdens de (wieler)klassieker "Wie is Wie" passeerde ik ook dit plekje. De verstopplaats zag ik al van verre, maar ik bleek de enige. De wandelaars, fietsers en skaters op deze 1e Paasdag hadden alleen maar oog voor elkaar of voor het restaurant in de verte. Even een foto maken en daarna de pot teruggelegd, zodat ook ik me gekwalificeerd had.
Bedankt en proost, Biertje
16 april 2006, 15:45
De caches van E&A zijn voor mij erg bijzonder, omdat ik er geen enkele in één keer heb kunnen vinden. Soms was er een WP verdwenen, dan weer werd ik overvallen door de onverwachts inzettende duisternis of snapte ik de puzzel niet. Maar ik kwam steeds terug en verbeten vocht ik me elke keer naar het einde.
"Wie is Wie" was helaas een deel van 2004 en 2005 niet beschikbaar. Toen ik in mei 2005 in de buurt was, besloot ik tóch te kijken hoe ver ik zou komen. De familie-aanwijzingen zaten toen nog in kokertjes, waarvan ik er 2 kon vinden. WP3 was verdwenen. Iets later kwam de cache weer online, maar het kwam er maar niet van.
Vorige week vertelde ik de Watjes dat ik de tocht nu eindelijk eens zou afmaken. Door de gewijzigde opzet zou dat wel lukken, dachten zij. Gewijzigde opzet? Oei! Gauw een nieuwe uitdraai gemaakt en de oude print uit 2004 weggegooid...
Op deze Paasochtend fietste ik vrolijk naar wp4, dankzij de zorgvuldig bewaarde aantekeningen. Daarbij passeerde ik een extra wp in de vorm van bar-restaurant 't Zeeltje, waar ik snel een vloeibare lunch tot me nam. Kon ik gelijk m'n jas en trui uitdoen, want het beloofde een mooie dag te worden. Een fraaie route bracht me uiteindelijk bij WP6, waar gelukkig een terras was neergezet, zodat ik iets kon drinken terwijl ik de puzzel oploste. Natuurlijk maakte ik daarbij een rekenfout, zodat ik eerst op een wel heel vreemde plaats uitkwam. Herberekening leerde dat ik 200 meter te ver zat en 2 minuten later probeerde ik een paar vervaagde getallen te ontcijferen. Van het N-coördinaat waren alleen de laatste 2 cijfers te lezen en bij Oost alleen de laatste 3. Door wat verder te fietsen en steeds een nieuwe mogelijkheid voor het N-coördinaat in te voeren, bereikte ik uiteindelijk een mogelijke cache-locatie. Nadat ik tot m'n enkels in het moeras was weggezakt, besloot ik voor de zekerheid Andemo te bellen. Die zat ergens een pannenkoek te eten, maar gelukkig had hij de eindcoördinaten op zak. Het bleek dat ik nog zo'n 100 meter van de cache verwijderd was, en voorzien van een extra tip zat ik weldra weer op het zadel. Toch moest ik nog lang zoeken, want het maakt erg uit van welke kant je het eindpunt benadert. Groot was de voldoening toen ik de bemodderde doos uiteindelijk in m'n schone handen had. Voor de volgende doorzetter heb ik een TB achtergelaten, als stimulans en beloning. (Zo, en nu nog "Geen Haast"!)
Bedankt en proost, Biertje
14 mei 2005
De caches van E&A heb ik altijd als pittige puzzeltjes ervaren, met elke keer weer een aantal verrassingen onderweg. Beslist geen oprapertjes voor tussendoor! Daarom vind ik het nog steeds jammer dat Missy voorgoed weggevlogen is en dat ik die niet veel eerder heb gezocht. Hetzelfde voorzie ik bij 'Wie is Wie' en 'Geen Haast'. Tja, bij sommige caches kan je dus beter wél haast maken. Vandaag moest ik toch in de buurt zijn, en daarom heb ik gelijk maar even gekeken in hoeverre de wp's (nog) aanwezig waren. In de rugzak had ik voldoende reservekokers en diverse soorten dekseltjes voor eventuele reparaties. Na een tijdje gezocht te hebben rond het startpunt, bleek uiteindelijk mijn eerste gedachte toch de juiste te zijn en kon ik op weg naar WP1. Dat kokertje lag volledig in het zicht, een stuk van zijn bergplaats af, maar de inhoud was intact. Ik heb het teruggelegd volgens de hints en afgedekt.
Ook op wp2 was alles nog aanwezig en na het noteren van de aanwijzing fietste ik verder naar wp3. En daar ging het mis: de constructie is nog compleet, alleen het kokertje ontbreekt. Toch maar verder gefietst en met de hint in de hand rond gekeken of ik op goed geluk wp4 zou kunnen ontdekken. Dat is haast onmogelijk, vooral omdat de afstanden tussen de vorige wp's nogal varieerden en ik dus niet wist op welke afstand ik beginnen moest met speuren.
Als de cache wordt hersteld, wat ik natuurlijk van harte hoop, kan ik direct beginnen bij wp3. Ik ben er klaar voor!
16 april 2006, 16:20
Dit was voor mij de laatste van de serie Drive In's van mijn vriend Saffier. Elke keer heb ik geprobeerd er op de fiets een echte Drive In van te maken, maar bij deze ben ik even afgestapt. Dat bleek eigenlijk niet nodig, omdat ik te laat doorhad waar de micro zich bevond. Leuk gedaan!
Bedankt en proost, Biertje
20 april 2006, 21:40
Donderdagavond is blijkbaar de vaste HCT-nachtcache-avond. Met Pyne, Quaerens, de Watjes en Schevy van Team KIS98 verzamelden we deze avond bij de benzinepomp waar de meegebrachte boot ("de Natte Wat") kon worden opgepompt. Daarna wandelden we de wijk in, waar we al snel de aandacht trokken van de plaatselijke jeugd, die met ons meeliep om te zien wat we gingen doen. Hrng was inmiddels gearriveerd om onze verrichtingen te observeren. Zonder aarzelen stapte Quaerens in de boot om naar het eiland te peddelen. Daarna kwam hij weer terug om de vergeten laserpointer op te halen. Er was geen aanlegsteigertje, dus moest hij wat improviseren. Pyne had inmiddels zijn waadpak aangetrokken en stond tot z'n nek in het water. Typisch hardcore. De jeugd had ondertussen een aantal boomstammen gezocht en een deel van hun hut gesloopt om een brug te bouwen. Toen daarna iedereen op het eiland was, kon er gezocht worden. Even was er verwarring over het aantal spiegels, maar uiteindelijk groef Pyne de kist op met z'n blote handen, waarna in een kring de traditionele groepslog geschreven kon worden.
Terug balanceerde iedereen moeiteloos over de boomstammen, waarbij het in de laatste minuut toch nog mis ging en er één persoon met twee natte broekspijpen de kant op kroop.
Een afsluitend (wit)biertje gaat er natuurlijk altijd in, en in het Theatercafé werd de overwinning gevierd. Voor Quaerens was dit een gedenkwaardige avond, niet omdat hij de dure laserpointer van de Watjes was verloren of zijn volle flesje cola omstootte, maar omdat hij officieel benoemd werd tot lid van de Hard Core Triangle.
Toen Watje 9 voor de 10e keer in een te hete bitterbal beet, werd het hoog tijd om op te stappen. Buiten werd een afspraak voor volgende week gemaakt, waarna de HCT hondsmoe huiswaarts keerde.
Hrng, Pyne, Quaerens, Schevy en de Watjes, bedankt voor de gezellige avond, en proost! Biertje
22 april 2006, 21:00
This was the first day of my trip to Madrid. After a few glasses of beer at the Plaza Major we walked to the house where Ráton Pérez has lived. After that we reached the right street, but we spend more than fifteen minutes by searching for this little geocache. It started to rain, but luckily at that moment my friend Miauw found the hidden film canister.
Greetings from Holland, Biertje
23 april 2006, 17:35
This was the second day of my trip to Madrid. Today we went to Toledo by bus and we found a nice place to eat our lunch. Then we searched fot the place to make a picture of the old town. I hadn't realised that this place was outside the town, so first I had to walk to the nearest bridge to cross the water and after that I walked to the hills to find the terrace. But the view (and the beer) was excellent! Thanks.
Greetings from Holland, Biertje
24 april 2006, 12:05
This was the last day of my visit to Madrid. I wanted to find three more caches, and this was the first and the smallest! I found it after a short walk in the beautiful Spanish sun. Thanks.
Greetings from Holland, Biertje
24 april 2006, 12:25
This was the last day of my trip to Madrid. I wanted to find three more caches, and this was the second. Unfortunately there were no coins in the little space. Someone must have stolen them. So I left three different coins for the next visitor, and covered them with a leaf.
Greetings from Holland, Biertje
24 april 2006, 14:00
This was the last day of my trip to Madrid. I wanted to find three more caches, and this one was the most difficult to grab. In the morning there were too much people around the place, so I waited for some fifteen minutes. Then I decided to search for the other caches first and to come back for this one. Around two o'clock there was a quiet moment, so I took the cache and wrote my name in the book. It is well hidden. Thanks.
Greetings from Holland, Biertje
24 april 2006, 16:25
This was the last day of my trip to Madrid. It was a beautiful day, so after finding some other caches I went to the Retiro Park. Near the location of the cache there were 8 men placing a new wooden fence, so I went for a couple of beers near the lake and came back around four o'clock. First I found the purse, a CD and some stuff, but luckily I also found the new box with a travel bug. Thanks.
Greetings from Holland, Biertje
27 april 2006, 22:55
Opnieuw een dolle avond met de HCT. Dit keer hadden we versterking van Wilxlii Carrotte, die in zijn leven zoveel peentjes heeft gegeten dat hij over opmerkelijk goede ogen beschikt. Zodra we ergens stopten, begon hij direct naar wortels te zoeken, ook als dat niet nodig was! Maar naar mate de tocht vorderde, kregen we het steeds lastiger. Na wat probeersels kwamen we uiteindelijk bij de cache uit en schreven we de traditionele groepslog. Terwijl we naar de auto's terug liepen, bedachten we dat we over deze cache eigenlijk weinig konden schrijven zonder te spoileren. Onze logs zullen dit keer dus kort en simpel zijn.
Bedankt en proost, Biertje
30 april 2006, 15:15
Als harde graaier had ik toch heel wat moeite met deze pittige puzzel. Wiskundige bewerkingen, technisch tekenen, de driehoek van Pascal, van alles onderzocht ik om de oplossing te ontrafelen. Toen we na afloop van een groepshunt met de HCT nog even een (wit)biertje dronken, bleek dat ik de enige was die de nummers nog niet op een rijtje had. Pyne kreeg hiervan tranen in z'n ogen (zou ook van de citroen kunnen komen) en probeerde me op weg te helpen. Hinting by numbers, dacht ik nog, maar het licht lachte me nog niet toe. Dat gebeurde pas op de donderdag dat Chocotoff met z'n fiets een klapband kreeg. Diezelfde middag reed ik met m'n achterband in een grote schroef en kwam de pas gestarte jacht abrupt tot een halt.
Vanmiddag fietste ik 1-2-3 naar de cache en trok trots de box uit de rots. Een korte log en tot slot vlot een TB teruggestopt.
Bedankt en proost, Biertje