5 caches gevonden (logs 533-537)
3 september 2005, 20:20
Vandaag las ik in het Leidschendamse Krantje dat er gisterochtend een Zoetermeerder was aangehouden in een witte scootmobiel. Hij reed in de ochtendnevel op het fietspad met een lampje op z'n hoofd. Even dacht ik dat dit Thex geweest moest zijn, maar nee dat kon niet, want die was dit keer als een prins op het witte paard het Land ingereden...
Toen ik zag dat goud, zilver en brons waren vergeven, ben ik snel met de biermobiel naar de cache gereden en heb ik mijn naam in het logboekje toegevoegd. De locatie was mij namelijk bekend: Ravje had me twee weken geleden gevraagd om deze cache voor haar te controleren. De nadrukkelijke vermelding van voldoende aanwezige horeca-gelegenheden deden mij direct "ja" zeggen. Zo vertrok ik vorige week zaterdag naar het startpunt.
Dat beginpunt zag er zeer aantrekkelijk uit, en ik besloot daar eerst even binnen te stappen voor een pulletje. En omdat je op één band niet kan fietsen, nam ik ook nog een tweede. Maar toen moest ik toch écht op weg! Alle punten waren goed te vinden, en en passant kon ik ook nog een paar cache-controles uitvoeren.
Nadeel van het controleren van een nieuwe cache is dat je ook daadwerkelijk álles moet controleren. Als er staat dat je ook over de brug rechtsaf kunt gaan voor een bezoek aan horeca-gelegenheden, dan moet je als controleur natuurlijk kijken of dat klopt, en als je eenmaal binnen hebt rondgekeken, kan je niet gelijk weer weg. Twee biertjes later (per café, natuurlijk) zat ik weer wat onwennig op het zadel. Oei, wat kunnen ze hier hard rijden! Zeker allemaal op weg naar de fabriek in Zoeterwoude.
Ik koos natuurlijk voor de bonusroute langs mijn favoriete cache () en daarna naar de Hollandse horeca-gelegenheid waar ze me inmiddels kenden. De tocht werd steeds zwaarder en ik was blij dat ik een bekend bruggetje ontwaarde, want dat betekende dat het einde in zicht was. Ik zette m'n fiets neer naast het bankje aan de plas waar ik vorige maand nog zo lekker geslapen had. Dankzij een foutloze berekening vond ik de cache, plus 2 blikjes bier die Ravje als beloning had klaargelegd. Nou, die kwamen goed van pas! Het was trouwens voor het eerst dat ik volle bierblikjes bij een cache aantrof...
Ik vond het een mooie tocht over bekende, maar ook over een aantal onbekende fietspaden. Tip: stop niet bij elk café, want dat bier gaat al snel in je benen zitten.
Ravje, bedankt voor de cache en het bier.
In: TB (plus een aanwijzing voor de Watjes voor hun achtergelaten prikstok/schroevendraaier)
groeten en proost, Biertje
4 september 2005, 23:00
Zat ik een beetje uitgeteld op de bank, krijg ik ineens bericht dat de kano weer te water is gelaten. En nog zowat op mijn stoep! Omdat ik weet dat de vorige bezitter een voorliefde voor lange wandeltochten heeft, vreesde ik al een paar dagen het ergste. Maar dit oppikkertje is waarschijnlijk een goedmakertje voor het feit dat hij op 3 mei mijn cache 8 Vrouwen wel logde met "Log plus foto's volgen nog" maar dat nog steeds niet heeft gedaan. Vooral naar de close-ups van de Atalanta ben ik nog steeds erg benieuwd...
Haastig leegde ik mijn glas en zocht mijn lamp. Even later fietste ik door het Land van Wijk & Wouden, dat ik sinds een week op mijn duimpje ken! Moeiteloos vond ik mijn weg naar de cache, waar ik tot mijn verbazing geen kano, maar een golfballetje in een jampot aantrof. Nog groter was mijn verbazing toen ik zag dat pyne niet gelogd bleek te hebben: het vakje onder Quaerens was leeg. Hier snapte ik niets van. Is dit nou ook zo'n geval van "Log volgt nog"?
groeten en proost! Biertje
7 september 2005, 13:45
Vandaag werden er geen wolkbreuken van factor 15 verwacht, dus stuurde ik de biermobiel richting het zonnige Meyendel. Terwijl ik het infobord op het P-terrein bestudeerde, hoorde ik iemand achter me vragen of ik vandaag wat ging loggen. Het bleek een fietser die precies dezelfde GPS op z'n stuur bevestigd had zitten. Ik maakte even kennis met xeng17, die het geocachen pas ontdekt had, maar nu snel naar huis moest. En ik ging snel naar De Piek om de treden te tellen. Ach, was Williii maar hier, want die is altijd zo goed met cijfertjes. Een dagje op stap met deze oud-statisticus levert altijd een stroom van informatie op. "Biertje, wist jij dat ik over twee jaar precies drie keer zo oud ben als de helft van jouw leeftijd 7 jaar geleden?" Om daarna te melden: "Hé, dit is de veertiende blauwe Batavus-fiets die we tegenkomen! Dat is 2,63 keer het landelijk gemiddelde uit 1997." Soms moet ik hem dan weer even wijzen op les 1 van het geocachen: goed lezen. Want dan voorkom je fouten en kan je je frustie-lijst lekker kort houden.
Op de Kievitstop zat een vrijend stelletje. "Sorry, ik moet hier even wat tellen", gaf ik als verklaring voor mijn komst. "Tel dan wel de stámmetjes, en niet de bankjes en prullenbakken!" klonk het verrassende antwoord.
Even later zette ik mijn fiets beneden aan het Panneduin. Boven kreeg een brugklas een lesje biologie, zo hoorde ik al van verre. Er was duidelijk een wijsneus bij, die steeds als eerste het juiste antwoord gaf. Even dacht ik dat ik de stem van Quaerens herkende, maar eenmaal boven gekomen bleek het toch iemand anders te zijn...
Vandaag hoefde ik niet naar de Weertop in Scheveningen, omdat ik dat punt afgelopen zondag al had bezocht toen ik een dagje naar het strand ging (inderdaad, ergens tussen WP9 en WP8). Ik kon dus gelijk door naar de Prinsenberg, maar daar bleek het ongelooflijk druk: op het bankje zaten een vrijend stelletje, een Vutter en een hondenuitlater, bij het hekje stonden een vogelaar en een fotograaf (7,1 megapixels en 10x optische zoom, Williii ), terwijl een wandelaar zat te praten met 2 vissers en een wielrijder en een racefiets. Het viel dus helemaal niet op dat ik even de treden telde en weer snel verdween...
Bij de Meyendelse Berg raakte ik even in verwarring: allereerst ontbrak het losse schuine stammetje (had iemand dat meegenomen, of gewoon rechtgezet en vastgemaakt?), en daarna kreeg ik eindcoördinaten die verder lagen dan verwacht. Bij een kruispunt van fietspaden keek ik daarom even op m'n kaart. "Kun je het vinden?" vroeg de boswachter tijdens het voorbij fietsen. "Jazeker", jokte ik, "het is Daar!" Gelukkig bewezen de bandensporen dat ik goed zat. In de kist vond ik twee TB's die ik meteen inruilde. Quaerens, bedankt voor de cache.
Groeten en proost, Biertje
7 september 2005, 15:30
Hier blijkt maar weer eens dat een klassieke opleiding ook na vele jaren haar vruchten kan afwerpen. De kinderen lagen voor de hand, even opzoeken en daarna waren de ouders ook bekend. Op papier zag het er goed uit en ik durfde zelfs een gokje te wagen voor de exacte locatie van de cache. Maar veldwerk was noodzakelijk. Vandaag was ik toevallig in de buurt en wat ik vermoedde bleek precies zo uit te komen (alleen de volgorde bleek anders, en dus de cacheplek). De kist werd aangetroffen op een logische plaats. In alle stilte gelogd...
bedankt en proost, Biertje
8 september 2005, 12:40
2,3 km vanaf het bierpaleis, dan moet je natuurlijk wel de tweede zijn die deze cache zal vinden! Vanmorgen eerst even wat lege kratten ingeruild voor volle en daarna op de fiets naar het park. Het geluk liet me volkomen in de steek, en daardoor duurde het pas tot het achtste punt voordat ik door had waarnaar ik op zoek was...
In Zuid/South was een schoolklas bezig met slagbal, terwijl ik mijn onderzoek deed en notities maakte op de meegenomen formulieren. Ineens kwam er een knulletje op me af, gestuurd door de juffrouw die dacht dat ik van de gemeente was en wilde melden dat er twee borden losgewrikt waren en of dat erg was. Ik moest ze teleurstellen: hoewel ik erg op een hardwerkende ambtenaar lijk, ben ik geen opzichter van gemeentelijk straatmeubilair. Maar misschien kan BigFurrieMonster dit even doorgeven aan de gemeente?
Toen ik de punten uit het begin opnieuw onderzocht, snapte ik niet hoe ik die ooit had kunnen missen. Les 1 van het geocachen is: Goed lezen. Maar les 2 is: Goed kijken! Uiteindelijk bleven er 2 punten over die een groot vraagteken bleven, ondanks uitgebreid veldonderzoek. Voor de bepaling van de cache maakte dat gelukkig weinig uit, want die vond ik redelijk snel. Omdat ik in de haast m'n fototoestel vergeten was (dat overkomt me anders nooit) moet ik nog een keertje terug om wat leuke plaatjes te schieten. Het park biedt daar alle gelegenheid toe. Een leuke eerste cache, BigFurrieMonster, die ik beloond heb met een TB.
Groeten en proost, Biertje
10 september 2005
Vanmorgen werd ik gebeld door een Parkzoeker die het letterlijk niet meer zag zitten. Op rustige toon wist ik binnen enkele minuten de emotiecurve terug te buigen tot onder de irritatiedrempel, en de ontelbare onbekenden terug te brengen tot een logische locatie. Vanwege de drukte in het park lijkt het zoeken van het juiste cache-tijdstip de moeilijkste opgave! Omdat ik nog foto's wilde maken en gemiste punten wou controleren, was ik vanavond om half zeven ter plekke. En ik was op dit tijdstip de enige! Geen bal, hond, stok of rollator te zien. Een stramme senior stond stil tussen de struiken: het standbeeld van Spinoza. Bij het kruispunt regelde de politie het verkeer, want vanmorgen was een onoplettende voetganger bijna drie keer aangereden en de wijkagent had direct passende maatregelen getroffen...
Nu ik wist wát en wáár ik moest zoeken, had ik binnen een half uur alle punten bezocht en gefotografeerd, ook de twee nog onbekende. (Het kruispunt is een hele lastige!) Een paar foto's heb ik aan mijn log van 8 september toegevoegd.
28 september 2005
Vanwege de duidelijke waarschuwing van Willxii van eergisteren was ik volkomen nuchter toen ik samen met Pino en Mighty-Mike om 19.45 uur bij het startpunt uit de auto stapte. Toch is het de cache-leggers gelukt ons volledig met een dwaalspoor om de tuin te leiden, waardoor we veel meer dan de beloofde 4 kilometer hebben gelopen, zonder dat we de eindlocatie hebben kunnen bereiken...
WP1 gaf geen probleem, maar voor wp2 hebben we eerst twee mogelijke interpretaties uitgeprobeerd voordat we de coördinaten-notatie begrepen. Het was toen al duidelijk dat het ons niet zou lukken om binnen een uur na zonsondergang op de cache-locatie te arriveren. Voor wp3 hebben we zelfs drie mogelijkheden onderzocht, die ons geen van allen naar rode deuren leidden. Met wat logisch nadenken konden we gelukkig toch de waarde van Z bepalen, waardoor wp4 geen problemen meer gaf. Daarna sloeg de wanhoop toe: voor wp5 hebben we ook weer diverse mogelijkheden uitgeprobeerd, echter zonder een beeld te vinden. Wel ontdekten we een zonnewijzer, waarna een bewoner kwam informeren wat die drie mannen met zaklantaarns aan het zoeken waren. Gelukkig kon ze zich een beeld herinneren, ruim 150 meter verderop. Hierdoor kwamen we inderdaad bij wp5 terecht. Wp6 met de bollenmanden was gelukkig niet moeilijk (Pino kende die plek), maar daarna ging het weer hopeloos mis: Bij wp7 hebben we eerst rond een telefooncel gezocht, en daarna bedacht dat er misschien haakjes zouden moeten staan rond 2+46 en 11+24. Dat leverde een mogelijk correct coördinaat op van een plek die toen niet meer toegankelijk bleek.
Behoorlijk ontgoocheld stapten we om 22.00 uur weer in de auto. Hier moeten we bij goed daglicht nog maar eens terugkomen!