Bierpraat augustus 2005
19 caches gevonden (logs 514-532)
514. Vogelplas - van Ravje
6 augustus 2005, 14:50
Fourth to find
Toen ik na overmatig cafébezoek vanmorgen weer thuis was, ontdekte ik dat er in mijn achtertuin een nieuwe cache was neergelegd. 'Een maagd!' galmde het ergens in mijn achterhoofd en snel pakte ik m'n GPS en wat biertjes, om vervolgens met een bonkend hoofd terug naar het fietsenhok te waggelen. Het was naar het startpunt nog geen 4 kilometer, maar omdat ik mijn stuur niet goed recht kon houden, was ik een stuk langer onderweg. Vanaf het startpunt strompelde ik naar wp1. Toch had ik (een wazig) oog voor de natuur. Ik zag futen en nonnetjes duiken in diep water op zoek naar vis, en in het ondiepe gedeelte grondelden krakeenden en pijlstaarten. Slobeenden slobberden met hun lepelvormige snavel fijn plantaardig materiaal van het water en in het riet herkende ik ineens een chocoladebruine kiekendief (circus aeruginosus, jaja!) met zijn roomwitte kop.
Bij wp2 had ik een afwijking van 20 meter, maar er staat daar maar één informatienummer. Inmiddels was de zon opgekomen en zag dat er tussen wp3 en wp4 een handig fietspad ligt, dus lapte ik het advies aan mijn laars en zocht ik het lágerop. Het bordje "vogelkijkhut De Vogelknip" bracht me even van het rechte pad af en ik besloot daar een kijkje te nemen. De deur leek een groot formaat kattenluik dat ik met moeite omhoog kon trekken. In de hut staarden twee vreemde vogels mij verstoord aan, maar daarna tuurden ze weer met hun kijkers over het water. Ik duwde de deur weer omhoog en kroop door de kier naar buiten en ontdekte daarna pas dat het een schuifdeur was. Met moeite zwalkte ik verder.
Op een bankje vlakbij wp4 moest ik de batterijen verwisselen, en zo onderuit zittend in het zonnetje schijn ik zomaar in slaap gevallen te zijn... Ik had een bizarre droom over tuinkabouters, vloekende beukers en op de achtergrond hoorde ik geritsel van rugzakken, gegrinnik en gegiechel. Een fietsbel zorgde ervoor dat ik ineens klaar wakker was. Ik voelde me een stuk beter: minder hoofdpijn maar wel een droge mond. Vakkundig klokte ik een blikje naar binnen. Zo, de tocht kon worden vervolgd. Via wp5 bereikte ik wp6 met het groepje vissers. Het punt bleek echter ruim 25 meter in het water te liggen. Ook de vissers konden me niet helpen. Ze hadden hier wel een zwetend mannetje gezien dat behoorlijk in de put zat, en een jong enthousiast stel dat even het verbouwingsstof uit de haren wilde waaien. Ik waarschuwde dat er morgen een langharige fietser met een mp3-speler zou komen, en mogelijk een mager mannetje op een ligfiets... 
De put zal altijd een mysterie blijven, want F heb je namelijk niet nodig ter bepaling van het volgende wp en ook niet voor de berekening van de cache. Snel dus naar wp7, wat weer een probleem opleverde door de afwijking. Met wat gokken arriveerde ik op wp8, waarna ik kon terugrekenen wat de vorige waarde had moeten zijn. Dit systeem heb ik later nog een paar keer toegepast.
Bij wp11 zit inderdaad een fout in de formule. Er staat 55-(J+1) maar dat moet zijn 55-J.
Bij wp12 moet je niet alleen de vis tellen, maar ook het droge.
Bij wp13 is de afwijking zo groot, dat er diverse mogelijkheden zijn. Neem daar: N52°07.471 - E004°27.(878+L)
Vlakbij wp14 was een prachtig rustpunt ingebouwd met een ruim terras. Na een lekker tapje vervolgde ik mijn tocht en arriveerde ik bij het reken-bankje. Tijdens het rekenen trok ik nog een blikje open, en ik bleek niet de eerste te zijn, want er lag al een ruime verzameling leeg blikgoed. Hier ontbreekt dus duidelijk een prullenbak!
Op zo'n 5 meter van de cache ontdekte ik ineens een Pyne-paadje. En inderdaad, die was een uur geleden hier geweest en hij had de TB meegenomen. No hard feelings, mr P.
En Ravje, bedankt voor deze mooie tocht.
Proost! Biertje
___________________________________________________________________
515. Langs de Vliet - van Pupske
7 augustus 2005, 15:10
Gisteren las ik opeens dat mijn grote concurrenten van Team KIS'98 deze cache hadden gevonden. Vaak bezoeken wij op dezelfde dag dezelfde caches, zonder dat van elkaar te weten. Toevallig was ik gisteren ook van plan geweest om via Rijswijk weer eens richting Delft/Pijnacker te fietsen, maar op het laatste moment had ik voor de nieuwe multi rond de Vlietlanden gekozen. Dan maar op deze regenachtige zondag naar dit plekje, waar ik al heel wat keertjes met mijn GPS ben langs gefietst. Nu even afgestapt en het kokertje geraapt.
Groeten en bedankt, Biertje
516. Rondje Pijnacker - van mamabies
7 augustus 2005, 16:20
Huppelen, strompelen, kruipen, da's allemaal niks voor mij. Gelukkig heb ik een fiets en die brengt mij (meestal) overal waar ik moet zijn. Een rondje Pijnacker dus. Nou, Biertje is gek op rondjes. Vooral als ik ze krijg (in plaats van dat ik ze geef).
Op de locatie was het nog even heimelijk manoeuvreren, omdat een paar kinderen vlakbij aan het spelen waren. Maar gelukkig hadden ze het veel te druk met hun eigen schat zodat ik rustig mijn gang kon gaan. In het logboek constateerde ik dat Zandloper en Williii hier morgen de cache komen loggen. Tja, sommige mensen weten precies wat ze morgen gaan doen, terwijl ik me vaak niet meer kan herinneren wat ik gisteren deed...
Bedankt en proost, Biertje
___________________________________________________________________
517. Drive In 8 (Olé's) - van Saffier
9 augustus 2005, 17:25
Gisteren is Saffier hier geweest om de coördinaten te controleren, en gelijk zijn eigen cache te loggen als found. Nou, als Saffier hem kan vinden, dan moet het mij toch óók lukken. Toch had ik voor de zekerheid Loze Jorry en Quaerens meegebracht, om een aanvaring met de boten-buurman te voorkomen. Het was Quaerens die het kokertje vond, waarna ik uitriep: "Hé, hé!" Tijdens het loggen maakte Loze Jorry nog een praatje met Rina. We moesten van haar in onze log een bepaalde opmerking schrijven, maar ik ben vergeten wát.
Groeten en proost, Biertje
Saffier heeft inmiddels zijn 'found' omgezet in een 'note'. Bleek een foutje. Bedankt.
518. De Esch - van EEG
9 augustus 2005, 18:35
Vandaag met Loze Jorry en Quaerens op pad in Rotterdam. Het was niet echt strandweer, dus nadat we X hadden gevonden, zijn we maar gelijk doorgelopen om de konijnen te tellen. Daar viel het op dat ik een heel andere uitkomst kreeg dan mijn collega's. Ik kwam erachter dat mijn uitdraai van mei 2004 hopeloos verouderd was en dat de Esch-cache inmiddels was verplaatst. In het bos bleek de ontvangst minimaal, maar Jorry is een echte doorzetter en ontdekte de verstopplek in korte tijd. Leuk gedaan!
Groeten en proost, Biertje
519. Geen woorden maar daden - van Franky639 & Delta123
9 augustus 2005, 19:10
Hoewel voetbal en bier onlosmakelijk met elkaar verbonden lijken te zijn, heb ik persoonlijk helemaal niets met dit spelletje. Voor de beantwoording van de vragen heb ik dus een collega geraadpleegd met een encyclopedische Feyenoord-kennis. En daarna was het op de reservebank wachten totdat ik één van de TB's in handen zou krijgen, zodat ik deze cache kon combineren met Ga je mee naar het stadion.
Loze Jorry was zo vriendelijk om Quaerens en mij naar Rotterdam te brengen, zodat ons een lange fietsrit bespaard werd. Tot onze verrassing bleek Jorry thuis de eindlocatie al berekend te hebben, zodat we helaas niet naar het kleedhok, de tegelvloer en het winkeltje mochten. Die waren dus duidelijk even 'buiten spel' gezet. Gedrieën zetten we de aanval in. Vlakbij het doel maakten Loze Jorry en Quaerens nog een fraai een-tweetje, maar het was Biertje die over de kist struikelde en het winnende punt scoorde. Er klonk een luid gejuich, en hand in hand als kameraden schreven we onze log. Nu naar het stadion!
Loze Jorry, nog bedankt voor de Feyenoord-bierflesopener die ik van je kreeg. Daar heb ik thuis snel een flesje Amstel () mee opengemaakt.
Groeten en bedankt, Biertje
520. Ga je mee naar het stadion - van Franky639 & Delta123
9 augustus 2005, 19:30
Soms moet je even wachten om een dubbelslag te kunnen slaan. Nadat ik het Feyenoord Poppetje in handen kreeg, heb ik het eerste deel van Geen woorden maar daden opgelost. Daarna moest ik nog een shirt of sjaal zien te vinden, zodat ik bij het bezoek aan het stadion (met GPS) een foto kon maken. Vandaag was het zover: met Loze Jorry en Quaerens scoorde ik eerst Geen woorden maar daden en daarna ging ik mee naar het stadion. Daar was het nogal stil, blijkbaar wordt er op dinsdagavond niet gevoetbald. Nu konden we ongestoord een aantal foto's maken.
Bedankt en groeten, Biertje
521. Ketelbinkie #5 DistriPark - van delta123
9 augustus 2005, 20:20
Met Loze Jorry en Quaerens bezocht ik Rhoon (bekend van zijn metrostation en zijn kasteel). Het café tegenover de parkeerplaats trok direct mijn belangstelling, maar van Jorry moest ik eerst mee om de cache te vinden. We passeerden een huis waar de bewoner een bordje had gezet: "Let op: dit is géén hondentoilet". Dus wel voor mensen? Dat kwam goed uit.
Na een stevige wandeling bereikten we de muren van een andere vesting, waar ik moeiteloos de cache tevoorschijn trok, terwijl mijn collega's het al bijna wilden opgeven. Uit de eerste logs begrepen we dat dit destijds een stuk lastiger ging. Nu snel terug naar het café.
Bedankt en proost, Biertje
522. Ik ziet de haven al 5 (In de put) - van Team Underground
9 augustus 2005, 21:10
Omdat we vandaag geen zin hadden om naar Rotterdam te fietsen, hebben Quaerens en ik aan Loze Jorry gevraagd om ons met de auto te brengen. In ruil daarvoor hebben we hem geholpen een paar micro's te vinden. Dit was er één van. Jorry moest hier behoorlijk lang zoeken, omdat de cache op flinke afstand van het nulpunt bleek te liggen. Gelukkig wist Quaerens het kokertje te vinden, zodat we onze namen nog ergens op één van de losse blaadjes konden kriebelen. Het 'logboekje' is echt aan vervanging toe; tegenstanders van micro's gaan anders gelijk krijgen...
Vanaf de cachelocatie kon overigens geen van ons de haven zien. Waarschijnlijk zaten we te diep in de put.
Bedankt en groeten, Biertje
523. Ik ziet de haven al 4 (Gadering) - van Team Underground
9 augustus 2005, 21:25
Omdat we vandaag geen zin hadden om naar Rotterdam te fietsen, hebben Quaerens en ik aan Loze Jorry gevraagd om ons met de auto te brengen. In ruil daarvoor hebben we hem geholpen een paar micro's te vinden. Dit was er één van. Nadat de auto stil stond, rende Quaerens direct weg om als eerste de cache te zoeken. Gelukkig was dat niet moeilijk. Jammer dat alle losse blaadjes volgeschreven staan. Ergens op een hoekje hebben we onze namen gekriebeld. Gaarne het logboek vervangen; tegenstanders van micro's gaan anders gelijk krijgen...
Op de terugweg naar de auto passeerden we de Bierbrouwerstraat, waar ik geen bezwaar had om even te poseren voor mijn fans.
Bedankt en groeten, Biertje
524. Ik ziet de haven al 3 (De oude brug) - van Team Underground
9 augustus 2005, 21:50
Het slot van een avondje cachen met Loze Jorry en Quaerens. Hoewel Jorry de auto nog op slot moest doen en daardoor als laatste bij de brug verscheen, wist hij het kokertje direct te vinden. Dat kwam omdat ik wat afgeleid was door de zak met lege bierblikjes die iemand hier had achtergelaten. Na het loggen besloten we ter afsluiting naar de Mac te rijden, want Quaerens had nog niet gegeten en wilde graag een happy meal.
Loze Jorry en Quaerens, bedankt voor de leuke avond.
Groeten en proost, Biertje
___________________________________________________________________
NF#37. Ruigeplaatbos - van delta123 & Sport en Recreatie Hoogvliet
11 augustus 2005
Na een gedegen voorbereiding bij de hamburgergigant vertrokken Mighty-Mike en ik naar WP1. En daar ging het al direct mis: op het nulpunt waren geen fietsroutebordjes te vinden. Sterker nog: met grote hekken was het bos voor fietsers en voetgangers afgesloten. Wij lieten ons echter niet weerhouden, en slopen toch stiekem naar binnen. Later kwamen wij nog veel meer afzettingsborden en bouwmaterialen tegen, want blijkbaar zijn ze hier heel wat van plan. Behalve de verdwenen A wisten we de overige getallen (foutloos?) te berekenen. Mike vond het spijtig dat we geen Schotse hooglanders tegenkwamen, want hij had graag met de kudde op de foto gewild.
Na een uitstapje naar De Oude Brug bereikten we in de schemering het bankje voor de berekening van de eindlocatie. Hier konden we A uiteindelijk toch afleiden, zodat we vol goede moed op pad gingen. Maar ook met de zaklantaarns en de ontcijferde hint [natuurlijk waren er veel plekken die daaraan voldeden] bleef de doos onvindbaar. Om 22.00 uur hebben we het gebied teleurgesteld verlaten. Ik zal mijn oplossing laten controleren, zodat we nog eens terug kunnen komen.
525. Ketelbinkie #7 Radarpost - van delta123
11 augustus 2005, 23:15
Na onze teleurstelling over een niet gevonden doos wilde Mighty-Mike beslist nog een cache scoren. Beiden hadden we de Radarpost al opgelost. Op pad dus. Helaas heeft Mike nog geen TomTom in zijn witte monster ("Wie? Is dat die oom van die negerhut?") duurde het even voordat we de juiste aanrijroute gevonden hadden. In het pikkedonker durfde hij het niet om de hellingproef te nemen, zodat we op een ruime 20 meter van de cache bleven steken. In het donker tussen zwart asfalt zoeken valt niet mee. Gelukkig was de havenbeveiliging deze avond niet op z'n scherpst, zodat we ongestoord konden struinen. Uiteindelijk maar de hint gebruikt, en toen het kistje gevonden. Gelukkig staat er bij de cachebeschrijving een foto van de cachelocatie, zodat we ons een beetje kunnen voorstellen hoe het er hier overdag uit moet zien.
Bedankt en proost, Biertje
___________________________________________________________________
526. Ripped! - van Daming
16 augustus 2005, 19:45
Hoewel ik van tevoren was gewaarschuwd, was ik toch teleurgesteld toen ik ontdekte dat de cache was verdwenen. In de kuil bij de boom lagen alleen nog twee lege blikjes. Ongetwijfeld van die jongens die ik net was tegengekomen. Maar een blik op m'n GPS leerde dat ik mij zo'n twintig meter van de cachelocatie bevond. En inderdaad, de werkelijke cache lag iets verderop. Maar ook die bleek geript! Gelukkig vond ik nog ergens het logboekje, waarin ik om 19.45 uur mijn naam kon bijschrijven, voorzien van een leuke suggestie. Mocht ik in de toekomst weer eens een geripte cache tegenkomen, dan weet ik nu hoe ik dat moet oplossen.
Bedankt en groeten, Biertje
527. Sharky - van Sandraak+Beamer
16 augustus 2005, 20:20
Als eigenaar van de cache Jaws kon ik Sharky natuurlijk niet laten liggen. Vanavond fietste ik even richting Leiden en daarbij volgde ik de aanbeveling van fietsvriend Quaerens op om de route te starten vanaf N52°10.527 - E004°29.696. Het resultaat was een mooi en rustig fietspad dat precies bij de cache eindigde. Na een wandelingetje was de cache snel gevonden. Ik bleek de derde van vandaag te zijn! Tot slot nog een paar foto's gemaakt. Mooie plek, die beloond moest worden met een TB.
Bedankt en groeten, Biertje
528. 4.UR.I'S ONLY: de speelkaart - van Faming
16 augustus 2005, 21:40
Dit raadsel in twee keer opgelost. Exact een maand geleden het eerste deel gedaan tot aan de voorkant van het huis. Van de genoemde 'referentiepunten' en de tekst 'vanaf hier' kon ik geen chocola maken. Thuis nog maar eens rustig naar kijken, dacht ik. Toen ik besloot om deze week weer eens richting Leiden te fietsen, heb ik de opgave nogmaals opgepakt en alles eens op een rijtje gezet. Het bleek ook dat de cachetekst iets was verduidelijkt, dus op de kaart kon ik mijn route en de mogelijke plek van de cache bepalen. Zo'n 400 meter van die plek kwam ik een teleurgestelde Albrt tegen, die na langdurig vruchteloos zoeken op de terugweg was naar zijn auto. Al snel bleek dat we dezelfde oplossing hadden gevonden. Albrt had de cacheplek via een omweg bereikt, dwars door metershoge begroeiing. Ik wist hem over te halen het nogmaals te proberen en ik wees hem grijnzend op het prachtige pad waarover wij moeiteloos naast elkaar naar de cache konden wandelen. Maar daarna hield ons geluk op. We hebben ruimschoots gezocht, eerst rechts, daarna links, de grote stammen bekeken, de kleine stammetjes, daarna de takjes. Maar nergens de subtiele markering gevonden. Toen het donker werd, kwamen de zaklantaarns tevoorschijn. Uiteindelijk besloten we toch maar een hulplijntje te bellen. Quaerens gaf de oplossing en we ontdekten dat je het in de hint genoemde paadje vooral NIET naar links moet volgen. Albrt vond daarna de cache en ik ontdekte vervolgens de inmiddels onzichtbaar geworden markering.
Een pittige cache! En dan te bedenken dat Quo Vadis nog één ster moeilijker is! Zal ik die ooit gaan vinden?
Bedankt Faming, Quaerens en Albrt!
Groeten, Biertje
___________________________________________________________________
529. Het Doove Gat - van Team Otta
17 augustus 2005, 21:45
Voor het eerst een avondje op stap met zowel Mighty-Mike en Pino. Speciaal vanwege Mike's muzikale ambities had ik het Doove Gat uitgekozen. Op de parkeerplaats nam Mike dan ook direct de leiding over: behendig voerde hij de berekeningen uit, corrigeerde ons op cruciale momenten en zag nieuwe wp's al van verre opdoemen. Dat gaf mij de gelegenheid wat foto's te maken en Pino kon zijn nieuwe vega-sandalen inlopen. Toch ging het vinden van de cache niet helemaal van een leien dakje. Uiteindelijk waren Pino's vogelogen nodig om ons op weg te helpen, waarna ik uiteindelijk het kistje kon opduikelen. Een mooie tocht, die we daarna in het donker in omgekeerde volgorde terugliepen.
Bedankt en groeten, Biertje
___________________________________________________________________
530. Rechthoek - van Willxii Carrotte
21 augustus 2005, 16:15
Als je zelf een cache hebt met de naam Driehoek, ga je er bij de komst van Rechthoek eens lekker voor zitten. Ik wist van tevoren dat het zoeken iets langer zou gaan duren, want een rechthoek heeft natuurlijk één hoek meer dan een driehoek... Volgens oude afspraken binnen de HCT zou deze maagd voor Pyne zijn, maar die had er dit keer wat moeite mee. En hij bleek niet de enige. Terwijl er regelmatig werd gemeld dat men wéér tevergeefs op een mooie plek had gezocht, lukte het mij niet om zelfs maar één coördinaat af te leiden. De Rechthoek leek wel een combinatie van een magisch vierkant en een doolhof, en de puzzel verdween in de stapel...
Toen de hint verscheen, zag ik al snel wat daarvan de bedoeling was. Er waren twee mogelijke locaties, maar geen van beide had de vorm van een rechthoek. Vorige maand fietste ik toevallig in de buurt van de eerste mogelijkheid. Een vluchtige blik leerde me dat daar geen bruggetje of andere logische plek te zien was. En vandaag bezocht ik de tweede optie. Ook hier zag ik geen rechthoek, maar bij de tweede keer bukken voelde ik de bekende rondingen van een pastapot. Het dekseltje was nog niet vaak open geweest, dus de geur van chocola was nog een beetje te ruiken. Even hoopte ik dat het de logrol van Streepjes zou zijn, maar nee, het was gewoon Rechthoek.
Nu moet ik alleen nog op zoek naar die leerling van de basisschool die me even uitlegt hoe je van het rechthoekje met een simpel sommetje op de cachelocatie kan komen...
(Gelukkig zijn de scholen weer begonnen, zo las ik op een spandoek.) Later op de dag passeerde ik een bushokje waar een wat oudere man met een wit petje stond te wachten. De reclameposter was zó toepasselijk, dat ik even stopte om een foto te maken.
Willxii, bedankt en groeten, Biertje
531. Drive In 7 (Pijnacker / Berkel) - van Saffier
21 augustus 2005, 17:05
Vorige week schreef Saffier dat hij een nieuwe cache had neergelegd, omdat hij het originele kokertje tijdens een controle niet meer kon vinden. Maar Albrt had eergisteren opeens weer de oude logrol in handen. Ik besloot dit mysterie te ontrafelen. Zou het mij lukken beide filmkokertjes te vinden? Het duurde even voordat ik de cache had gevonden, want er waren vandaag geen vissers aan wie ik het kon vragen. Daarna nog even gezocht naar het tweede kokertje, maar dat bleek verdwenen. Of zou je daar die geheimzinnige maar onbegrijpelijke hint voor nodig hebben? Voor de zekerheid maar even een foto gemaakt van de logrol, zodat Saffier kan zien dat hij er nog is!
Bedankt en groeten, Biertje
___________________________________________________________________
532. Otz Chiim Nachtcache - van Thex
31 augustus 2005, 00:45
Gevonden!
Wat een waanzinnige cache: als je eenmaal bent begonnen, laat die je niet meer los. Zeer uitgebreide log volgt nog. Thex bedankt voor de spirituele bewustzijnsverhoging. Watjes, bedankt voor de twee schroevendraaiers.
Biertje (dronken van vreugde)
woensdag - zaterdag
Vorige week woensdag begon het te gonzen binnen de HCT: aspirant-lid Quaerens probeerde een team te formeren voor de nieuwe viersterren nachtcache. Vreemd genoeg had dat een scala van afmeldingen tot gevolg: te inspannend, te veel moeilijke woorden, familiebezoek, klussen in de keuken, en barbecueën. Desondanks verschenen op zaterdagavond de fanatieke fietsvrienden Quaerens en Biertje op het startpunt, waar Albrt reeds wachtte, in het gezelschap van de Theoloog himself.
Ik geef het eerlijk toe: de opmerkingen dat er bij deze cache bier verstopt lag, had direct een oerdrift in mij wakker gemaakt. Daarom vroeg ik Thex meteen bij aankomst waar dat bier te vinden was, maar dat bleek helaas ergens onderweg te liggen. Gelukkig hadden we ons goed voorbereid: Quaerens had geen uitdraai bij zich, Albrt alleen een oude versie en ik had de beschikking over een zwak lampje. Op pad dan maar, en dus eerst teruggefietst naar de eenzame boom en vandaar weer op de fiets terug naar een marker. Marker? Terwijl ik me afvroeg of dit wel het bedoelde object was, rende Quaerens zonder wat te zeggen het bos is. Had hij de cache al zien liggen? Ik besloot hem te volgen, maar hoorde ineens Albrt roepen. Die was wandelend inmiddels ook bij de marker beland en zocht nu naar zijn verdwenen collega's. Quaerens rende dwars door de bosschages terug en struikelde daarbij over een ijzerdraad hekje, waarin zijn schoenen en veters onwrikbaar verward bleken. Terwijl Thex bulderde van het lachen, maakte ik eerst een foto en bevrijdde daarna de jonge held uit zijn benarde positie.
Omdat we de cache nog niet hadden gevonden, besloten we de tekst maar eens te lezen. Een aanwijzing tussen boom en marker? Oei, gelukkig waren we op de fiets, maar Albrt moest opnieuw een stuk teruglopen. We waren inmiddels een uur verder en slechts een paar honderd meter opgeschoten. Dat ging goed zo! Nu begon een dolkomische tocht door het duister van Yesod, waarbij de lachspieren van Thex behoorlijk op de proef werden gesteld. Het was een klein godswonder dat we eindigden bij een zitplaats, waar we voor het eerst de verschuifcode moesten toepassen. Natuurlijk hadden Quaerens en ik de uitleg niet gelezen, en we snapten dan ook niets van wat Albrt ons probeerde uit te leggen. Het deed mij nog het meest denken aan de -nog steeds niet begrepen- uitleg van O.S.V.6. Alleen de wetenschap dat er iets verderop een kistje met bier wachtte, zorgde ervoor dat ik niet gillend het moeras inrende.
De berekende coördinaten bleken buiten het wandelbereik van Albrt te liggen, en hij en Thex namen afscheid van ons. Quaerens en ik stonden er nu helemaal alleen voor en onder een fraaie sterrenhemel startten we onze fietsrit naar Hod.
Bij aankomst ontdekten we dat Hod groter was dan gedacht. Op de kaart zochten we een geschikt memorabel punt. Quaerens opperde een mogelijkheid die mij zeer bekend voorkwam, maar dat betekende een lange rit van hot naar haar. Van het idee dat vóór ons al twee teams dit te voet hadden afgelegd, kreeg ik spontaan dorst. Zou dat beloofde bier aan de overkant te vinden zijn? Eerst maar eens Tiphereth zien te vinden, en vandaar naar Geburah, herkenbaar aan de wapperende vlag. Vlag? Nest? We herkenden ze niet en er ontstond eerst een discussie waarom de bereikte plek wel of niet aan de voorwaarden zou kunnen voldoen, en daarna of we het geheel of slechts een individueel deel moesten tellen. Omdat zonder alcohol het lezen steeds moeilijker werd, noteerden we maar beide getallen...
In Geburah brachten we de meeste tijd door omdat we de gevraagde elementen niet konden vinden, in welke richting en afstand we ook fietsten. Wat waren we blij dat we al die stukken niet hoefden te lopen! Het was Quaerens die een ingeving kreeg, waardoor we eindelijk konden opstijgen. Nu moesten we opnieuw de verschuifcode toepassen en de coördinaten van het beloofde bier ontdekken. Na een kwartier prutsen, krassen en zuchten besloot ik de Watjes te bellen. Gelukkig bleef Watje5 geduldig uitleggen, ook na elke kreet van verbazing en vertwijfeling van mijn kant. We zagen nog steeds weinig logica in het Zoetermeerse schuifsysteem, daarom namen we de uitdraai er maar eens bij en bogen we ons over de gegeven voorbeelden. Ineens werd de eerder gekregen uitleg een stuk duidelijker, en na wat consequent opvolgen van de instructie hadden we ineens een prachtige positie in handen. Van twee kanten benaderden we de locatie en in opperste blijdschap vond ik het kistje en de daaronder verstopte blikjes Palm. Helaas hadden ze niet de aanbevolen drinktemperatuur van 6 graden, maar we besloten ze desondanks te openen. Het was precies 02:00 uur toen ik mijn eerste biertje van die dag nuttigde...
De door de Watjes neergelegde TB kwam ons zo bekend voor, dat we die lieten liggen, maar voor de zekerheid nam ik een foto van het nummer. De nieuwe opgaven zagen er pittig uit, maar de Palm gaf ons vleugels. Alle cryptische locaties wisten we te vinden, waarna we bij het huis arriveerden waar een micro zou moeten liggen. Maar hoe we ook zochten, hij bleef verborgen, en daarmee ook een essentieel getal. We hervatten onze tocht en door wat mogelijkheden uit te proberen, vonden we toch de juiste paal. Helaas maakten we hier een domme fout, zo zou later blijken.
Om 04:30 uur arriveerden we bij de passage van Chesed. Bijna noteerden we hier een verkeerde waarde, maar door goed te lezen zagen we tijdig onze vergissing in. We waren ervan overtuigd nog steeds nauwkeurig en foutloos gewerkt te hebben, en vol vertrouwen begonnen we aan de beloofde ontspannen wandeling langs vijf punten. Essentiële punten, want steeds moest een verschuifcode worden gevonden en gebruikt. Maar het eerste punt bleek voor ons al direct een eindpunt, want hoe ruim en diep we ook zochten, het bos bleef duister. Om 05:30 uur besloten we om terug te keren. Omdat Quaerens maandag weer naar school moest, zat een vervolg op de zondagavond er voor hem niet meer in. Ik besloot er eerst maar eens een nachtje over te slapen.
zondag
Als je eenmaal begonnen bent, laat deze cache je niet meer los. Bij het vallen van de zondagavond was ik dus opnieuw op weg naar Chesed. En dit keer was ik voorbereid. Hoewel na elk van de vijf punten een (nieuwe?) verschuifcode moest worden gebruikt, wist ik door zwaar gebruik van de Force zowaar de punten twee en drie te vinden. Maar vier bleef verborgen, zodat ik om 01:00 uur terugkeerde...
maandag
Na bestudering van de kaart koos ik een wat handiger zoekplek voor punt 4, maar ook daar tastte ik in het duister. Gelijk maar een poging voor punt vijf gewaagd, maar ook hier had ik geen succes. (Pas veel later ontdekte ik dat ik hier naar een micro had moeten zoeken. Tja, niet goed gelezen dus.) Tenslotte ben ik teruggereden naar Geburah om op aanwijzing van Thex de micro alsnog op een onzichtbare plek te vinden. Het ontbrekende getal bleek een ander dan we zaterdag hadden beredeneerd. Maar met de juiste waarde kwam ik tóch op dezelfde plek als zaterdagnacht met het verkeerde getal. Hier is dus toen wat misgegaan.
Om tot de juiste balans en bewustzijnsverhoging te komen, besloot ik in mijn wanhoop mijn toevlucht te nemen tot alternatieve middelen. Ik dimde de lichten, stak wat wierook aan, dronk een flinke hoeveelheid spiritualiën, slikte een geestverruimend pilletje en zette wat zweverige muziek op. Al snel raakte ik in een soort trance. Ik kreeg het gevoel in het donker te zweven. Vaag zag ik links en rechts rijen bomen en onder me een bospad. Het pad kronkelde en ik werd door een onzichtbare kracht geleid. In de verte verschenen lichten en daarna bevond ik me opnieuw in een bos. Diverse objecten trokken aan me voorbij en uiteindelijk bereikte ik een open plek waar ik Kether mocht aanschouwen. En er verschenen magische cijfers die me brachten naar een kistje, verstopt tussen het groen: de cache. Er naast lag een rode schroevendraaier...
Langzaam kwam ik bij uit mijn roes en verward door al die vreemde beelden stapte ik in bed.
dinsdag
Om 21:30 uur bevond ik me in de omgeving van punt 5, maar ditmaal zocht ik naar een micro. Toch bleef die zijn geheim behouden. Plotseling herkende ik het bospad van mijn geestverruimende trip van gisternacht. Ik volgde het kronkelige pad zoals ik het me kon herinneren, waardoor ik ineens uitkwam bij Daath. Het getal bleek exact overeen te komen met wat ik had beredeneerd, een stimulans om verder de sfeer van Chochmah in te trekken. Hier had ik een aantal opties, maar geen bracht me bij de voorwerpen. Ook dit punt sloeg ik dus maar over en ik concentreerde me op de volgende aanwijzing. Ik probeerde me de weg door het bos te herinneren en zo bereikte ik de balans. Het resultaat van mijn grondige inspectie was verrassend. Ineens voelde ik dat de opbouwende kracht van Chochmah begon te werken en doorzag ik de werkwijze van Thex. Zo bereikte ik tenslotte Kether, maar de vier voorbereide opties voor de cache bleken nutteloos, want een compleet nieuwe mogelijkheid diende zich aan. Zou het me gaan lukken?
Het was precies middernacht en de dinsdag veranderde in woensdag. De laatste meters naar de cache waren zwaar. Ik moest rekening houden met een lichte afwijking, veroorzaakt door de beperkingen van mijn GPSr. Na een kwartier begon een lichte wanhoop meester van me maken. Had ik toch een (reken)fout gemaakt? Pas toen ik me realiseerde dat ik de cache vanaf de andere kant benaderde dan ik had geprojecteerd, keek ik wat verder dan mijn neus lang was. En ineens zag ik daar een rode schroevendraaier liggen. En de afgedekte cache. Precies zoals ik tijdens mijn trance had gezien. En wat een verrassing: in het kistje zat nóg een schroevendraaier, mijn eigen, die de Watjes per ongeluk hadden meegenomen na het zoeken bij H20.
De tocht was volbracht, de bewustzijnsgroei was een feit.
Uit: twee schroevendraaiers (bedankt Watjes), Grimbergen bardoekje (bedankt hrng)
Thex, bedankt voor deze fantastische tocht.
Met de thans verkregen bewustzijnsverruiming ligt de 1000e cache onder handbereik!
Proost, Biertje
