52 caches gevonden (logs 4699-4750)
4 maart 2013, 14:00
Op 28 februari werd de 2 miljoenste cache wereldwijd gepubliceerd. Daarvan heb ik er nu bijna 4700 gevonden, dus voorlopig heb ik nog wel wat te doen. Zoals bij de Bosjes van Poot, bijvoorbeeld. Daar mocht ik een pootje lichten. Of was het een potje? Wat wel duidelijk bleek, was de plek van de cache. Die zat een stuk hoger dan de hint aangaf. Of komen de kaboutertjes sinds kort tot aan mijn bierbuik?
Hoewel DeDullies graag willen dat ik de cache precies zo terugplaats als ik hem had aangetroffen, heb ik de petling na het loggen toch maar een stukje lager gestopt. Dan is het niet nodig om de hint aan te passen.
Bedankt en proost, Biertje
4 maart 2013, 14:20
Elke keer als ik hier kom, staat er een ander kabouterhuisje. Ik ben hier vandaag namelijk voor de tweede keer en het kaboutermannetje bleek de renovatie grondig te hebben aangepakt. Vreemd genoeg zag ik de cache nu binnen een paar tellen zitten. Had ik daar nou de eerste keer ook gekeken, of was ik toen wat afgeleid door het aanlokkelijke uitzicht? Vrolijk schreef ik voor de 4700e keer mijn naam op een logrolletje.
Bedankt en proost, Biertje
19 februari 2013
Over het Kabouterhotel had ik al eens in de krant gelezen en daarom kwam ik vandaag even een kijkje nemen. Daarna ging ik op zoek naar de cache. Mijn GPS stuurde me eerst een paar keer over het kruispunt, maar uiteindelijk kwam ie tot rust. De spijkerbroek had ik natuurlijk snel in de gaten (dat is zo'n beetje mijn tweede natuur), maar de cacheplek kon ik niet lokaliseren. Ik kom dus nog maar een keertje terug.
4 maart 2013, 15:00
In een heerlijk voorjaarszonnetje (volgens Meteoconsult was het 11,4 graden, maar de gevoelstemperatuur lag een flink stuk hoger) fietste ik naar het Westduinpark. Hier lagen nog wat caches op me te wachten. De eerste was het Duinpad. In dit seizoen is het een stuk makkelijker om het kleine kokertje te graaien. Bijna alle strookje bleken volgeschreven, maar gelukkig vond ik nog ergens een plekje voor mijn naam.
Bedankt en proost, Biertje
4 maart 2013, 15:15
Keurig met mijn fiets aan de hand wandelde ik van het Duinpad naar de Westduintop. Boven stond een man met een verrekijker de lucht af te speuren. Ik maakte daarom eerst maar wat foto's van het uitzicht. Tegelijkertijd zocht ik naar de verstopplek van de cache. Toen ik die ontdekte, wist ik razendsnel de petling te graaien en uit het zicht mijn naam te schrijven. De vogelspotter vertrok ineens, zodat het terugplaatsen een makkie was.
Bedankt en proost, Biertje
4 maart 2013, 15:55
De officiële naam van deze duintop is 'Uitzichtpunt Noord'. Dat staat tenminste op de wegwijzer beneden aan het pad. Had deze plek te maken met een onderdeel van de vroegere Atlantikwall? Er waren behoorlijk wat beschadigingen aan de muren en met dit lekkere weer was ik niet de enige die hier van het uitzicht stond te genieten. Voor de vorm maakte ik eerst wat foto's en daarna ging ik zitten en opende een bierblikje. Het echtpaar vertrok direct, maar voordat ik kon gaan zoeken, kwam er al een oudere vrouw naar boven. En toen zij verdween, kwamen er twee Duitsers. Steeds had ik een halve minuut om een deel van de hint af te zoeken. Ik vond in een hoekje ook een bosje gele rozen en een speelgoed-voetballetje. Ter herinnering aan wat? Ik besloot een hulplijntje in te schakelen in de vorm van mijn goede vriend Wilxlii Carrotte. Die wist mij te helpen, terwijl hij tegelijkertijd een partijtje aan het dammen was tegen een Pool. 'Multitasken' noemen vrouwen dat. Op het moment dat Wilxlii de beslissende slag toebracht, vond ik de cache. Die was veel groter dan ik had verwacht. Daarom had ik er natuurlijk overheen gekeken.
Door alle opwinding vergat ik overigens ook hier weer om de bonuscode te noteren...
Bedankt en proost, Biertje
4 maart 2013, 16:05
Op de zandmotor ben ik nog nooit geweest, maar ik lees er wel regelmatig over in de krant. Niet alleen over de aanleg en het herstel, maar ook over scholieren die moesten worden gered, omdat ze ineens waren ingesloten door het water. Vandaag stond ik tijdens de eerste zonnige dag sinds maanden in Kijkduin en zag in de verte het schiereiland liggen. Het water leek me nog wat koud, dus ik fietste door naar Meer en Bos.
Bedankt en proost, Biertje
4 maart 2013
Het viel niet mee om een kokertje te zoeken op een plek waar elke voorbijganger je aanstaarde en zich afvroeg wat ik daar deed. En met dit mooie weer waren er heel wat wandelaars in Meer en Bos. Na een tijdje rondhoppen gaf ik het op. Thuis las ik in de logjes dat ik bij een andere rododendron had moeten zijn. Kennelijk zijn de coördinaten niet erg nauwkeurig. Ik kom dus nog een keertje terug.
4 maart 2013, 16:40
Voor dit puzzeltje moest ik eerst iets thuis voorbereiden. Nadat ik wat had opgezocht kon ik vandaag met de juiste coördinaten in mijn GPS vanuit Kijkduin naar Houtwijk fietsen. Ter plekke was het heel even zoeken voordat ik het nulpunt had gevonden. Het bleek nog een hele kunst om te loggen, want het logboekje was nat en viel uit elkaar.
Bedankt en proost, Biertje
4 maart 2013, 17:10
De laatste cache op mijn fietsritje in de zon lag mooi op de route naar huis. De cacheplek leek me in eerste instantie niet echt logisch, maar na een kwartiertje struinen met een pijltje dat alle richtingen uit wees, ontdekte ik uiteindelijk dat ik hier te maken had met een ouderwets Biertje-Jorry-syndroom: mijn fiets bleek precies bovenop cache te staan. Nu de andere Reisjes nog en dan kan ik op weg naar de bonus.
Bedankt en proost, Biertje
5 maart 2013, 15:40
Vanmiddag zou het de warmste 5 maart ooit worden, dus ik fietste in een lekker zonnetje richting Meyendel. Het was al een tijdje geleden dat ik daar was geweest en nu was ik op weg voor een nano die een ander zichtpunt vereiste. Toevallig was er vanmorgen ook nog een nieuwe multi gepubliceerd, dus dat zouden twee vliegen in één klap worden, zoals ze in mijn favoriete snackbar zeggen. Toen ik bij het uitkijkpunt aankwam, had ik al direct een idee waar ik moest zoeken. Maar na tien minuten besloot ik de hint te volgen. Die bleek een beetje misleidend, want een kwartier later had ik de kleine rakker alsnog te pakken. Op een plek waar ik het eerst had gekeken, maar kennelijk niet goed genoeg.
Bedankt en proost, Biertje
5 maart 2013
Vanmorgen ontdekte ik dat er een nieuwe multi in Meyendel was gepubliceerd. Ik besloot de goudjagers een paar uur voorsprong te geven en fietste pas 's middags naar het bezoekerscentrum. Daar las ik dat je voldoende moet drinken; minstens 2 liter is een eerste voorwaarde voor goede prestaties. Dat kwam goed uit, want ik had 4 halveliters bier in mijn rugzak zitten en ik wilde een goede prestatie leveren.
Nu kon ik op pad. De route was mooi, het weer was zonnig en de vragen waren lekker eenvoudig. Die waren zelfs voor een licht aangeschoten wandelaar nog goed te beantwoorden. Uiteindelijk berekende ik het eindcoördinaat. Daar trof ik een logische verstopplek aan, maar geen cache. Tenslotte gebruikte ik de hint, maar daar zijn er honderden van. Moest ik die echt allemaal af? Een uur heb ik de omgeving afgezocht. Toen ik tenslotte naar huis ging, was de parkeerplaats leeg en in de stalling stond alleen nog mijn fiets. Ik ga maar eens informeren waar het fout is gegaan. Aan het bier kan het niet hebben gelegen, want dat was van een gerenommeerd merk.
6 maart 2013, 12:45
Ja, Biertje is een beetje dom geweest. Dat bleek toen ik van Los Rositas de bevestiging kreeg dat mijn berekende eindcoördinaat goed was. Mijn vrienden in het stamcafé hebben er gisteravond smakelijk om gelachen. Vanmorgen vertok ik dus met een bonkend hoofd en een droge keel van de nadorst opnieuw naar Meyendel. Binnen een paar minuten had ik het doosje nu in handen. Gistermiddag moet ik er een paar keer rakelings langs gelopen zijn. Maar dat was voordat ik de hint had geraadpleegd. Die klopte overigens perfect, als je gewoon op het nulpunt gaat staan. Als tweede schreef ik mijn naam in het logboekje. Er is nog ruimte zat, dus collega's: laat je niet afschrikken door mijn not-found van gisteren, maar kom deze wandeling gewoon eens maken. Ennuh, twee liter bier per dag is geen verplichting, duinwater kan ook!
Bedankt en proost, Biertje
5 maart 2013
Vanmorgen ontdekte ik dat er een nieuwe multi in Meyendel was gepubliceerd. Ik besloot de goudjagers een paar uur voorsprong te geven en fietste pas 's middags naar het bezoekerscentrum. Daar las ik dat je voldoende moet drinken; minstens 2 liter is een eerste voorwaarde voor goede prestaties. Dat kwam goed uit, want ik had 4 halveliters bier in mijn rugzak zitten en ik wilde een goede prestatie leveren.
Nu kon ik op pad. De route was mooi, het weer was zonnig en de vragen waren lekker eenvoudig. Die waren zelfs voor een licht aangeschoten wandelaar nog goed te beantwoorden. Uiteindelijk berekende ik het eindcoördinaat. Daar trof ik een logische verstopplek aan, maar geen cache. Tenslotte gebruikte ik de hint, maar daar zijn er honderden van. Moest ik die echt allemaal af? Een uur heb ik de omgeving afgezocht. Toen ik tenslotte naar huis ging, was de parkeerplaats leeg en in de stalling stond alleen nog mijn fiets. Ik ga maar eens informeren waar het fout is gegaan. Aan het bier kan het niet hebben gelegen, want dat was van een gerenommeerd merk.
6 maart 2013, 13:25
Na mijn hernieuwde bezoek aan Meyendel fietste ik door naar Wassenaar. Het rijk landelijk Wassenaar. Na een omtrekkende beweging twijfelde ik even of ik gewoon van het pad zou gaan. Maar ja, het stond in de hint, dus er was toestemming voor gegeven.
Na het loggen ging ik op zoek naar de tweede verstopte schat. MorkH maakte in zijn log van 26 februari namelijk melding van een flesje bier vlakbij het lage hek, waarschijnlijk verstopt door een buurtbewoner die 's avonds een biertje komt scoren tijdens het uitlaten van de hond. MorkH wilde weten wie de vondst van dat biertje zou loggen en ook het merk zou noemen. Nou, als je Biertje heet, laat je je zoiets natuurlijk geen twee keer zeggen. Mijn verrassing was daarom groot toen ik niet 1 flesje, maar 4 flesjes vond, netjes naast elkaar liggend. Drie Heineken en een Warsteiner. Op het bankje heb ik er even een foto van gemaakt. Hoewel de verleiding groot was om een flesje te openen, heb ik ze weer keurig teruggelegd. Zo doen we dat namelijk in het keurige Wassenaar.
Bedankt en proost, Biertje
6 maart 2013, 13:50
Toen deze cache gepubliceerd werd, heette hij nog "Het Geheime Parkje". Maar door de publicatie was dit parkje natuurlijk niet langer meer geheim en heeft EV78 de naam gewijzigd in "Waar Is De Ingang?" Het parkje en de ingang had ik snel gevonden, maar toch had ik de hele tijd het idee dat ik in iemands (zeer grote) voortuin wandelde. Voor de cache moest ik nog even zoeken, maar die bleek uiteindelijk netjes op het nulpunt te liggen.
Mooi, nu heb ik Wassenaar weer helemaal schoon, dus je zal zien dat er hier morgen weer een nieuwe cache online komt...
Bedankt en proost, Biertje
10 maart 2013, 12:15
Vandaag moest ik in de binnenstad van Delft zijn, waardoor ik onderweg mooi even 4 centrum-caches kon meenemen. De eerste was op een pleintje dat helemaal tjokvol stond met geparkeerde auto's. Gelukkig was er nog een klein plekje vrij voor een cache, die uiteindelijk een stuk groter was dan ik had verwacht. Het logboekje bevatte maar een paar blaadjes, die voor het merendeel waren volgeschreven. Gelukkig was er ook hier nog een klein plekje vrij voor mijn naam.
Bedankt en proost, Biertje
10 maart 2013, 12:25
De mosselman op de visbanken ken ik wel. Niet omdat ik hier wel eens een harinkje haal (vissen zijn mijn lust en leven), maar omdat ik deze plek inmiddels ontelbare keren ben gepasseerd. Er schuin tegenover staat een favoriet café, waar ik al heel wat Imperators van het vat heb gedronken. De mosselman was deze zondagmiddag net geopend en bezig met inrichten. Zo kon ik snel even links en rechts kijken, waarna ik de pot ontdekte.
Bedankt en proost, Biertje
10 maart 2013, 12:40
Alweer een stip in de regio die ik van mijn lijstje kon afstrepen. De stip van Delft bevindt zich op een rustig plekje achter de synagoge, waar ik makkelijk even kon stoppen om mijn naam in het logboekje te schrijven.
Bedankt en proost, Biertje
10 maart 2013, 12:45
Op zondagmorgen is het lekker rustig in Delft. Af en toe zag ik een verdwaalde toerist met een camera, maar die truc kende ik natuurlijk ook. Na een paar prachtige foto's te hebben gemaakt, was ik heel toevallig vlak naast de cache terechtgekomen, die ik nu moeiteloos kon pakken. Het logboekje was helaas een doorweekt opgevouwen stapeltje, dat ik daarom niet heb uitgepakt, maar waar ik bovenop met wat moeite mijn naam in heb gekrast. Hier is heel dringend wat onderhoud nodig.
Bedankt en proost, Biertje
10 maart 2013, 17:00
Terwijl er in het noorden van het land natte sneeuw viel, was het vanmiddag in Brielle gelukkig droog. Samen met Miauw was ik hier voor een bezichtiging van 21 gevelstenen en een bezoek aan de lokale horeca. Thuis had ik al een route bepaald, maar daar zijn we halverwege van afgestapt omdat we een stukje over de wallen wilden lopen. Met nog slechts twee te bezoeken gevelstenen besloten we eerst even op te warmen in brasserie hotel De Nymph, met een kop erwtensoep en een glas Brugse Zot. Daarna volgde het slot, een op tijd ontdekte rekenfout en een wandeling naar de cache. Het dekseltje van het glazen potje is verroest en draait niet meer. Maar het fotokokertje bevatte een grote en droge logrol, waarop we met wat verkleumde handjes blij onze naam hebben gezet.
Brielle is een fraai stadje, de opzet van deze cache is leuk gedaan en daardoor beslist een aanrader.
Bedankt en proost, Biertje
11 maart 2013, 21:25
Vanavond zouden de Braeckgeocachers weer hun slag slaan. Pino bleek nog steeds wat ziekjes en daarom reed ik met Corbulo naar het parkeerterrein van Madestein, waar Mighty-Mike al op ons stond te wachten. Het was deze avond berekoud en de venijnige wind zorgde voor een gevoelstemperatuur van onder het vriespunt. Na het eerste wp ontstond er een taakverdeling waarbij ik de administratie deed en Mike de nieuwe wp's invoerde, gedicteerd door Corbulo. Ondanks de duisternis leek alles goed te gaan tot wp9. Daar telden we voor I minder dan 10 bomen. Dat was gek, want voor wp10 moesten we voor het Oost-coördinaat de waarden van E en I nemen dat samen 3 cijfers moesten zijn. We concludeerden dat I dan uit minstens 2 cijfers moest bestaan, dus 10 of meer. Maar wat we ook probeerden, we kregen steeds een vreemde locatie voor wp10. Corbulo wilde al opgeven en terug naar de auto, terwijl Mighty-Mike om een stroopwafel begon te zeuren. Tijd om even in te grijpen. Stroopwafels zijn er alleen als beloning voor een gevonden cache, en zeker niet als beloning bij opgeven. Ik stelde voor om wp10 over te slaan en naar wp11 te lopen, en daar troffen we inderdaad een aantal boomstammen aan. Ook wp12 en wp13 werden gevonden. Voor wp14 hadden we het (niet gevonden) jaartal van wp10 nodig, dat door uitproberen uiteindelijk tevoorschijn kwam. Toen konden we het eindcoördinaat gaan berekenen. Daarbij ontdekten we dat we E niet goed hadden (we hadden het telefoonnummer gestapelteld, terwijl er alleen maar opgeteld moest worden), waardoor we er ook achter kwamen dat we bij de waarde EI van wp10 de I wel goed hadden, maar dus niet de E. Zo strompelden we uiteindelijk naar de cachelocatie, waar we even tijd nodig hadden voordat Mike ineens de doos vond. Vanwege het tijdstip en de kou besloten we de andere geplande multi en traditionals maar even te laten wachten en na de beloofde stroopwafel terug naar huis te rijden.
Bedankt en proost, Biertje
15 maart 2013, 10:05
Vandaag moest ik even in de buurt van Houtwijk zijn, zodat ik gelijk nog een paar caches in de omgeving kon bezoeken. Het puzzeltje rond de bouwkunst was snel opgelost. De meeste gebouwen herkende ik direct en één foto is zelfs bij mij om de hoek genomen. Met de hint in de hand was het kokertje vlot gespot. Het logboekje viel een beetje uit elkaar.
Bedankt en proost, Biertje
15 maart 2013, 10:15
Gaudi, die ken ik wel. Het beroemdste niet afgemaakte bouwwerk, Casa Mia en de beroemde Salamander heb ik met eigen ogen gezien. Bij de andere vragen was het even puzzelen. Uiteindelijk kon ik twee antwoorden nergens vinden. Dat betekende een avondje met de checker stoeien, waardoor ik de teller zeker met 80 foute pogingen heb verhoogd. Ten einde raad heb ik de logjes doorgelezen, waarna ik ontdekte dat er voor één antwoord de Catalaanse spelling moet worden gebruikt. Aha, nu kreeg ik bij de tweede poging gelijk groen licht. Vanmorgen stond ik ademloos bij de Gaudi-tuin te kijken, zodat ik (voor de derde of vierde keer bij deze serie) het bonusgetal weer helemaal vergat te noteren.
Bedankt en proost, Biertje
15 maart 2013, 13:10
Vandaag moest ik in Den Haag zijn, zodat ik daar mooi wat opgeloste puzzeltjes kon verzilveren. Maar dat er natte sneeuw zou gaan vallen, was me echter helemaal ontgaan. Ik zag er dus uit als de verschrikkelijke sneeuwman op de fiets, toen ik dit plekje uiteindelijk bereikte. De vondst van het Zuid-Amerikaanse doosje gaf weer een sprankje zonneschijn. Het boekje was al vreselijk nat, dus die paar sneeuwvlokken tijdens het loggen maakten weinig uit.
Bedankt en proost, Biertje
15 maart 2013, 13:50
Het puzzeltje van de portieken was goed te doen op de achterkant van een bierviltje: nummertjes tekenen en daarna doorstrepen. Omdat ik wist hoe de nummering in mijn eigen portiek ging, was het allemaal niet zo moeilijk. Uiteindelijk hield ik 2 mogelijkheden over. Op de terugweg naar huis fietste ik eerst naar de eerste locatie. En daarna naar de andere. Daar spotte ik al snel de cache. Volgens de coördinaten op de grote plastic doos was het werkelijke huisnummer van de jarige toch net iets anders dan ik had gedacht. Met een blik op mijn bierviltje concludeerde ik dat de nummers in de Haagse portieken kennelijk gespiegeld zitten vergeleken met die in Leidschendam. Of dat ik gisteravond tijdens het tekenen dat ene biertje beter had kunnen laten staan...
Bedankt en proost, Biertje
17 maart 2013, 14:40
Vanwege het onverwachte zachte weer (en geen regen, volgens Buienradar) besloot ik op de fiets te stappen en even naar Zoetermeer te rijden. In februari kon ik Toon 3 niet vinden, maar die bleek achteraf compleet verdwenen. Vandaag reed ik opnieuw naar de muzikale plek, waar ik de gekleurde dop dit keer direct zag zitten. In een lekker zonnetje kon ik opgelucht mijn log schrijven.
Bedankt en proost, Biertje
17 maart 2013, 15:10
Een smart phone heb ik niet, maar ook zonder zo'n ding is deze cache te doen. Ik was er daardoor wel een paar maanden mee bezig. Bij elk wp maakte ik eerst een foto om die dan later thuis te ontcijferen tot het volgende punt. Soms bleek een aanwijzing verdwenen, waardoor de zaak weer even stil lag. Maar vandaag fietste ik door Zoetermeer voor 4 caches. Jumper bleek toch nog verrassend verstopt te zitten, waardoor ik hem eerst even over het hoofd zag. Maar net toen ik begon te twijfelen, spotte ik de pot.
Bedankt en proost, Biertje
17 maart 2013, 15:35
Het puzzeltje was al een tijdje geleden opgelost, maar pas vandaag fietste ik naar het juiste coördinaat om deze cache verzilveren. Ik heb me ter plekke eerst wat moed in gedronken, want deze evenwichtsbalk leek me toch wat smaller en langer dan verwacht. Voorzichtig zette ik mijn eerste stappen richting de cache. Halverwege maakte ik een soepele draai en vlakbij het eindpunt zette ik even af voor een handstand. Op dat moment hoorde ik een motorbootje voorbij puffen, maar ik kon helaas niets zien vanwege mijn bierbuik. Ik kwam weer voorzichtig met mijn voeten op de balk terecht en pakte nu soepeltjes het doosje en schreef mijn naam op het kleine strookje. Jammer dat niemand dit sterke staaltje van mijn turnkunst heeft kunnen zien, maar ja, ik moest weer verder.
Bedankt en proost, Biertje
17 maart 2013, 15:50
Deze cache in Zoetermeer had ik al eens eerder gezocht, maar toen stuurde mijn GPS mij naar zo'n vreemde hoek, dat ik vermoedde dat ik een foutje had gemaakt bij het invoeren van het coördinaat. Maar thuis bleek dat alles goed was, dus vandaag fietste ik opnieuw naar dit hoekje van Zoetermeer en ontdekte nu ook het juiste toegangspad. In de verte zag ik al een man en een vrouw een beetje radeloos zoeken. Het bleek het Haagse team Shejo te zijn, die wel wat professionele hulp konden gebruiken. Maar vlak nadat ik had verteld waar ik de cache vermoedde, was het She die het gevaarlijke monster ineens zag zitten en het ook nog eens durfde te pakken. Na wat gezellig geokletsen (zij kenden mijn naam uit de logjes van Wilxlii Carrotte, mijn goede vriend die mij regelmatig belt als hij weer eens hulp nodig heeft) wandelden we richting parkeerterrein en daarna fietste ik weer terug naar Leidschendam.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013
Het zou een mooie fietsdag worden, dus vandaag had ik een route uitgezet via Voorschoten, Valkenburg, Oegstgeest, Warmond, Leiderdorp, Leiden en Zoeterwoude. De eerste stop was bij een bosje in Voorschoten waar al een paar weken een leeuw verstopt zit. Elke woensdagavond fiets ik hier in het donker hard voorbij, maar vanmorgen stapte ik af en doorzocht ik uitgebreid de bushbush. Blijkbaar ben ik de afgelopen weken voor niets bang geweest, want een leeuw vond ik er niet. Kennelijk zijn er stropers actief geweest...
Een paar uur na mijn bezoek blijkt jachtopziener Opaprikstok ook ontdekt te hebben dat het nogal stil was in de bosjes en heeft hij er iets anders neergelegd. Komende woensdagavond zal ik dus eens voorzichtig kijken...
18 maart 2013, 11:25
In de Leidse wijk Stevenshof lagen nog een paar caches op me te wachten. Met uitzicht op de ronde stenen schepradmolen (een typische grondzeiler, zou mijn goede vriend Wilxlii Carrotte direct hebben opgemerkt) lag hier Twister verstopt. De wat oudere geocacher zou hier moeite mee kunnen hebben, stond er in de cachebeschrijving. Maar het was nog vroeg en soepeltjes haalde ik het ronde plastic schroefdoosje tevoorschijn. Na het loggen mocht ik het kunstje nog een keer uithalen en ook dit keer twistte ik als een volleerde Chubby Checker.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 11:30
Het standbeeld hier naast de benzinepomp in Stevenshof is gemaakt door familie van de cachelegger. Ik dacht eerst dat de twee levensgrote oranje koeien werden bedoeld, maar het bleek om het forse reclamebord van het autoschadebedrijf te gaan. De cacheplek viel niet te missen en de ruimte was ook nog eens mega-groot. Ik had mijn fiets even tegen de gemeenteplattegrond gezet, dus een gratis parkeerkaart had ik niet nodig. Die heb ik dus laten liggen.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013
Tja, wat is nou eigenlijk een snelle cache? Een cache die snel gelegd is of een cache die snel verdwenen is? Daar filosofeerde ik over, nadat ik alle bankjes en de prullenbak grondig had onderzocht. Een oudere bewoner was inmiddels op de galerij verschenen en informeerde of die bankjes eindelijk weggingen. Hij woonde er al 17 jaar en nog nooit had er een bewoner gezeten. Wel zaten er 's avonds met mooi weer allemaal verslaafden te blowen. En overdag kwamen er de laatste tijd veel mensen kijken. Ik legde uit dat dit om een spel ging en informeerde waar ze dan precies zochten. Op die plek heb ik nogmaals gekeken, maar ik denk toch echt dat de cache weg is.
18 maart 2013, 11:55
Ondanks het feit dat bewoners van de restanten van de gesloopte Maranathakerk een tuin hadden gemaakt, was er nog genoeg woestenij en zwerfafval. Bij het pakken van het cachedoosje haalde ik mijn hand open aan een wilde doornige slingerplant. Hoog tijd dus voor wat snoeiwerk dit voorjaar, zou ik adviseren. En met een tafeltje en wat stoeltjes heb je hier ook een prima terras.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 12:15
Ja, ik geef het toe: voor dit puzzeltje heb ik hulp gehad van iemand met betere ogen. Maar met het juiste coördinaat in de GPS fietste ik vandaag een rondje door de noordelijke regio. Bij het passeren viel me direct de grappige cachebehuizing op. En toen ik mijn fiets veilig had neergezet, viel me nog iets op: op de grond lag een zwart kokertje. Kennelijk was ik niet helemaal blind, want het bleek de in oktober verdwenen cache te zijn, met een nat logrolletje, wat schimmel en een klein potloodje. De bergplek bevatte inmiddels een fraaie nieuwe petling met een droge logstrook, waar ik met droge ogen mijn naam op schreef. Hierna maakte ik een toepasselijke foto van de oude cache en zijn kloon. Beide kokertjes heb ik teruggeplaatst, zodat Boekiezoekie het oude kan ophalen.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 12:35
In raden ben ik nooit zo goed en in rennen ook niet. Daarom was ik vandaag op de fiets, want de uitgestippelde route was te lang om te rennen. Het laatste stukje naar de cache was echter niet fietsend af te leggen, zodat ik lopend op de voorwerpen uit de hint afging. De ene bevatte een forse lading (lege) bierblikjes, de andere een verzameling plastic flessen. Even wist ik het niet, maar toen viel me ineens iets op. En dat bleek inderdaad de goed verstopte cache te zijn. Grijnzend vulde ik mijn naam in als bewijs dat ik de juiste coördinaten had gevonden. Mooi gedaan!
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 12:45
De waarschuwing dat de cache niet in de tuin lag, hield me op veilige afstand. Want het liefst keer ik in zo'n cachetuintje alles om, zo gedreven ben ik dan op zoek naar het verstopte kokertje. Maar hier was dat allemaal niet nodig, want al snel had ik het ding in handen en begreep ik ook de titel. Tot slot bekeek ik de tuin nog even kritisch. Met het leggen van een geocache wil je anderen graag een bijzonder plekje laten zien, dus ik was benieuwd waarom dit plekje nou zo bijzonder was. De tuin is volledig betegeld en alleen in de afscheidingen met de buren valt wat groen te zien. Maar daardoor is er alle ruimte voor de forse tuinset. In die stoelen moet je hier 's middags ongetwijfeld heerlijk een biertje kunnen drinken. Ik waardeer deze tuin daarom toch met een 6,5.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 13:05
Vanmorgen was ik aan een aardig fietstochtje begonnen en daarbij ook in Oegstgeest beland. Met een blik over de kale heg zag ik de poppenkast in de verte al staan. En toen ik eenmaal op locatie was, bleek de forse cachecontainer gewoon voor het grijpen. En dat al 10 maanden lang! Kennelijk heeft iedereen hier zo'n haast, dat men er niet aan denkt om de cache te vernielen of mee te nemen. Het deed me even denken aan Brandneteleiland en aan Soldier of Fortune, waar de cache ook zomaar voor het grijpen lag. Bij het openen van de koker staarde Jan Klaassen me direct aan. In zijn handjes had hij het logboekje, waarin ik vrolijk mijn naam in schreef. Tot slot maakte ik van Jan en zijn poppenkast een leuke foto. Daarna moest ik weer terug naar mijn fiets, want ik was pas op een derde van mijn route.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 13:35
Het eerste schateiland had ik destijds droog weten te bereiken. Een hele kunst, gezien mijn voorliefde voor het vallen in sloten. Nu stond ik bij nummer twee. Ik besloot de stevigste van de twee bruggen te nemen, maar ook die bleek wat door te buigen toen ik het midden had bereikt. Was het mijn bierbuik of de hoeveelheid blikjes in mijn rugzak?
Eenmaal op het eiland aanbeland, bleek het toch nog drukker te zijn dan ik had verwacht. Ik ontmoette een jong stel met een kinderwagen en iets later passeerde ik een oudere dame met haar rollator. Toen ik uiteindelijk de cachelocatie had bereikt, was het even goed uitkijken. Maar ineens zag ik een mooi stapeltje met daaronder een plastic doosje. De cache bleek behoorlijk zwaar te zijn. Dat kwam doordat het doosje volledig was gevuld met regenwater. Het microwave-dekseltje heeft een afsluiting om stoom te laten ontsnappen, maar kennelijk kan er ook regenwater naar binnen. Dat is dus niet handig. Gelukkig was het logboekje in de petling volledig droog.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 14:00
Dit parkje in Oegstgeest ken ik van jaren terug, toen ik op zoek was naar de oplossing van een mysterycache waarbij een succesvolle logger een foto van een huis met paarse dakpannen, verscholen achter bomen, had geplaatst. Op mijn alternatieve zoektocht was ik toen ook hier terechtgekomen, en nu, jaren later, was ik er weer. De gigantische blikseminslag had zijn sporen nagelaten en daar vond ik ook de gecamoufleerde plastic pot. Het was de 4e van de 9 caches van PD2AVE die ik vandaag zou bezoeken.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 14:10
Sam blijkt een avontuurlijke kater die al heel wat in zijn jonge leven heeft uitgespookt. Zo zou hij ook getrouwd zijn in het gemeentehuis van Oegstgeest. Na het vinden van de gelijknamige cache ben ik even gaan zitten om van het uitzicht te genieten met een biertje. Trouwen in Oegstgeest kost op deze maandag € 263,50 en op zaterdagmiddag € 1.001,20. Die Sam moet dus behoorlijk gefortuneerd zijn.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013
Toen ik onverwachts ineens voor de draken stond, kreeg ik een schok van herkenning. Ooit ging hier de route van een letterbox-cache langs en later is er bij dit bruggetje een tradi geplaatst. Nu moest ik op zoek naar een heldhaftige drakenbestrijder. Mijn GPS stuurde me eerst naar een uithoekje, waar ik geen box vond, maar wel een boekje. Helaas geen logboekje, maar de dagboekcorrespondentie van Anne-Margriet Euser en Thomas Polman. Het eindigt op 27 februari en ligt nu op mijn kachel te drogen. Een plek aan de overkant (met machtig uitzicht op de gevaarlijke draken) leek meer voor de hand en in overeenstemming met de GPS. Veel mogelijke verstopplekken, maar geen doosje. Zou de Strijder helaas ten onder zijn gegaan?
18 maart 2013, 14:50
Een kater die naar de kroeg gaat? Vanwege mijn naam moest ik weten welke kroeg dat dan was. Het bleek een bekende: café de Gouwe, waar ik op 8 november 2008 was vanwege het Flashmob Event 'een gouwe greep'. Nadat een journalist de groepsfoto had gemaakt waarbij iedereen een bitterbal in handen had, ben ik binnen nog even een witbiertje gaan drinken. Vijf jaar later stond ik er weer, dit keer met een piepklein logstrookje in mijn handen. Zojuist had ik namelijk opnieuw een gouden greep gedaan.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 15:00
Na het trouwen en de kroeg volgde ik Sam naar het feest. Ik had mijn fiets nog niet neergezet, of ik zag de nano al zitten. Zo'n feestje heb ik niet vaak, maar nu maakte ik een klein rondedansje van geluk. Dat geluk had ik hard nodig, want ik had vandaag al drie keer mis gegrepen en ik had nog 11 caches te gaan. Ik liet de feestzaal in Oegstgeest dus snel achter me en vertrok naar Buitenlust.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 15:10
Toen ik dit opvallende plekje naderde, was ik even in verwarring. Hier was ik toch al eens geweest? Dat was op 29 februari 2012, toen ik in eerste instantie de paddenpuzzel niet begreep, maar uiteindelijk toch hoog en droog eindigde met de groene koker in mijn hand. De mystery is nu verdwenen en een nieuwe traditional kwam ervoor in de plaats. Een jaar later stond ik hier dus weer en schreef ik mijn naam in een nieuw logboekje. De drie sterren voor moeilijkheid en voor terrein vind ik wel wat overdreven. Hooguit twee, zou ik zeggen, terwijl ik terug naar mijn fiets hinkelde.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 15:25
Vorig jaar op 25 mei stond ik hier ook, zwetend zoekend naar die micro. In de winter is het toch een stuk makkelijker, en vooral als je een hint van een medecacher hebt gekregen. Toch moest ik de diverse mogelijkheden helemaal af, voordat ik eindelijk de cache in handen had, een stuk lager dan mij was beloofd. Maar goed, mij hoor je niet zeuren. Deze not-found is eindelijk van de kaart af. Helaas zijn daar dan weer 2 nieuwe (waaronder Dragon Warrior) voor in de plaats gekomen. Ik moet dus nog eens terug naar Oegstgeest.
Bedankt en proost, Biertje
25 mei 2012
Tja, ik was droog overgekomen dankzij het (tijdelijke?) planken bouwsel, maar toen... Van het aantal not-founds was ik niet onder de indruk. Ik had nog geen druppel bier op, dus ik zou dit kokertje wel even vinden. Maar na een half uur zoeken kan ik PD2AVE geruststellen: hij hoeft niet bang te zijn dat de cache ooit wordt geript, want ook een ervaren zoeker kan het ding niet vinden. Een kleine hint zou welkom zijn, want er zijn hier legio verstopmogelijkheden. Of zou de cache toch weg zijn? Dit is de 4e not-found op rij (de found van cornelisp tel ik even niet mee, want die schrijft dat hij de cache al een jaar geleden heeft gevonden, terwijl hij er pas sinds februari ligt). Misschien moet PD2AVE toch even een kijkje gaan nemen...
18 maart 2013, 15:55
Ik geef het eerlijk toe: toen ik op zoek ging naar deze cache, wist ik niet wat gastropoda was. Ik nam aan dat het een bomenziekte was en staarde met ontzag naar de grote bulten op de woudreus in dit parkje. Dat ik de nano toch nog vond, komt door mijn vasthoudendheid en ruime ervaring. En toen ik later zocht naar de juiste betekenis, ontdekte ik dat ik mijn zoektijd had kunnen bekorten.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 16:20
Toen ik hier vorig jaar stond te hannesen met flessen, bleef het kokertje elke keer ergens steken in de hoekige constructie. Dat schoot dus niet op. Voor de herkansing had ik me goed voorbereid: ik had nu 12 grote blikken bier bij me, dus dat waren 6 liters. Dat moest voldoende zijn. De nieuwe constructie bleek kaarsrecht, maar een stuk breder. Snel ging ik aan het werk en even later had ik het kokertje in handen. Het logboekje rook een beetje vaag naar bier, maar ik schreef vlug mijn naam en borg alles weer goed op. Van het weglopende bier heb ik toch zeker de helft weer in de lege blikken kunnen opvangen, want zomaar weg laten lopen is natuurlijk zonde, en ook een vorm van drankmisbruik.
Bedankt en proost, Biertje
25 mei 2012
Deze constructie ben ik de afgelopen jaren al meerdere keren tegengekomen en de benodigde attributen heb ik daarom standaard in mijn rugzak bij me. Maar voor het eerst lukte het me niet om het kokertje te pakken te krijgen. Kennelijk blijft het ergens steken. Na drie keer pogingen (weet je wel hoeveel bier dat kost?) heb ik het opgegeven. Voor de volgende keer moet ik nog wat extra's meenemen... Ik lees nu dat de cache is aangepast. Binnenkort dus een herkansing.
18 maart 2013, 16:45
Het verborgen paadje naar deze cache stond vorig jaar niet op mijn fietskaart en al mijn pogingen destijds liepen stuk op een sloot of een hek. Thuis zocht ik de meest logische route uit en vandaag zou het gaan lukken. Er stond alleen een auto onder het viaduct geparkeerd, waarin een visser met 2 collega's zat te discussiëren. Met wat manoeuvreren kon ik er net langs met mijn fiets en stond ik op de stortplek met uitzicht op de polder. Helaas was ik vergeten het cacheformaat en de hint te noteren. Nadat ik nergens op het nulpunt een nano of micro zag zitten, besloot ik mijn goede vriend Wilxlii Carrotte te bellen. Die zat thuis zijn logjes van de vorige dag te schrijven en wilde mij gelijk helpen. "Polderzicht 4 in gemeente Teylingen?" vroeg hij vol ontzag. Ik wist niet dat ik al zover was doorgefietst. Van de hint bleek er nog slechts eentje over en toen ik iets later de plastic doos vond, leek me die eerder 'regular' dan 'small'. Maar Polderzicht 4 was in de pocket, en daar ging het om. Nadat Wilxlii en ik na een half uur eindelijk waren uitgekletst, stapte ik weer op mijn fiets, om de discussiërende vissers opnieuw te storen en mijn weg richting Leiderdorp te vervolgen.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 17:15
Op de terugweg van mijn fietsrondje door de regio was ik nu in Leiderdorp terechtgekomen. Ergens tussen nummer 25 en 29 moest ik zijn. Dankzij de hint wist ik de aan het zicht onttrokken cache toch te spotten. De cachelegger noemt dit een voortuincache, maar één buxus in een pot kan ik toch niet echt een tuin noemen. Met het leggen van een geocache wil je anderen graag een bijzonder plekje laten zien, maar ik vraag me af waarom dit plekje nou zo bijzonder is. Deze voortuin kan ik helaas niet meer dan een 1,5 geven.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 17:35
Op de terugweg vanuit Leiderdorp passeerde ik deze Leidse speeltuin. Alle kindertjes zaten kennelijk lekker binnen te spelen, want samen met mij arriveerden er een paar ouders die de deur openden en naar binnen gingen. Zonder spiedende en argwanende ogen op mij gericht kon ik nu mooi met een snelle greep de cache graaien. Hierna hoefde ik alleen nog even naar Zoeterwoude te fietsen en dan naar huis.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 17:50
In het Cronesteinpark heeft er bij deze waterval al vaker een cache gelegen, die echter elke keer als ik er kwam, weer verdwenen was. Dit leek een blijvertje te zijn en op dit tijdstip kon ik ook nog eens ongestoord mijn gang gaan. En ik had wel even nodig, want het potje zag ik niet direct zitten. De waterval deed het niet. Te lage waterstand? Defecte motor? Vorstverlet? Ik wist het niet, maar het maakte me niet meer uit, want ik zag ineens de cache en kon vandaag eindelijk dit puntje op de kaart veranderen in een smiley.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 18:00
Het Pierenparadijs was ooit mijn eerste kennismaking met Park Cronestein. Dat was in mei 2004 en ik herinner me nog dat de meeste mensen toen grote moeite hadden om de cache te vinden. Ook vandaag viel het onder het bladerdak niet mee om de GPS werkend te houden, maar toen dat daarna gelukt was, bleek de pot precies op het nulpunt te liggen. Met een beetje modderige vingers pakte ik het logboekje om mijn bierkrabbel te zetten.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 18:25
Na Voorschoten, Valkenburg, Oegstgeest, Warmond, Leiderdorp en Leiden was Zoeterwoude de laatste gemeente die ik vandaag op mijn wielerronde bezocht. Toen ik mijn gewone stadsfiets tegenover het huis van Leo en Jannie tegen een boom zette, werd er direct naar buiten gekeken. Met de hint in mijn achterhoofd liep ik tamelijk nonchalant naar het kleurige speelhuisje en wierp een blik naar binnen. Daarna ontdekte ik de grote geocache-sticker op de deur van de buren, dus ik was blijkbaar in de verkeerde tuin. Voortuincaches zijn overigens mijn lust en leven. Met toestemming van de bewoners mag je alles bekijken en overal aan zitten. Zo onderzocht ik het aardappelschilemmertje en de groene tuinstoeltjes. Uiteindelijk had ik alles gezien, behalve de cache. Maar toen had ik de petling ineens toch in handen. Tot slot bekeek ik de tuin nog even kritisch. Met het leggen van een geocache wil je anderen graag een bijzonder plekje laten zien, dus ik was benieuwd waarom dit plekje nou zo bijzonder was. De tuin heeft verschillende niveaus en wordt 's avonds mooi verlicht, het groen ziet er verzorgd uit en er staan vrolijke bloemetjes op het tafeltje. Ik waardeer deze tuin met een 8, vooral vanwege het gezellige zitje waar je lekker een biertje kunt drinken.
Bedankt en proost, Biertje
18 maart 2013, 18:55
Dit zou de laatste stop worden op mijn fietsrit rond de regio. Op dit tijdstip was ik gelukkig de enige bezoeker, zodat niemand heeft gezien hoe ik even met mijn handen in het weinige haar zat. Want waar vind je hier nou een huis? Ik besloot de hint maar terzijde te leggen en me op de aanwezige verstopplekken te richten. Totdat ik ineens... Ja, heel leuk gedaan, een onverwachte variatie op een bekend thema. Vrolijk vanwege mijn eigen slimheid en de creativiteit van de cachelegger reed ik door naar Leidschendam, waar mijn fietsdag eindigde. Thuis bleek dat ik 65 km had afgelegd, 23 caches gevonden en 3 niet, en daar had ik 9 uur over gedaan.
Bedankt en proost, Biertje
20 maart 2013
Maandagochtend heb ik hier al eens naar de leeuw gezocht, maar die bleek toen door stropers meegenomen. Die dag heeft Opaprikstok iets nieuws achtergelaten, dus woensdagavond op weg naar de zwemtraining ben ik opnieuw afgestapt om de leeuw te zoeken. Maar opnieuw had ik geen geluk. Is de leeuw gevlucht of heeft hij zich heel geniepig verstopt? Dan wil ik graag een hintje.
20 maart 2013, 22:25
Omdat het (tevergeefs) zoeken naar de leeuw zoveel tijd had gekost, was er geen tijd meer voor de volkstuinen. Die heb ik dus pas bekeken na afloop van de zwemtraining. Daar hoorde ik dat Pino en Mighty-Mike de leeuw ook niet konden vinden, maar deze gelukkig wel. En mij is dat ook gelukt, hoewel het kokertje wel diep was weggevallen.
Bedankt en proost, Biertje
23 maart 2013
Toen ik mij in juli 2003 op het Nederlandse forum als 'Biertje' aanmeldde, kreeg ik al snel een berichtje van Wilxlii Carrotte (toen nog 'Williii Carrotte') of ik wellicht dezelfde was als 'Biertjuh'. Nee, dat was ik niet, maar ik was wel benieuwd wie dat dan wel kon zijn. Al snel ontdekte ik dat wij (toevallig?) dezelfde voornaam hebben. En natuurlijk dezelfde liefde voor bier.
Onze eerste echte ontmoeting was op 29 februari 2004, bij de cache T.K.27: Sabine (van Keske27) in de Lier. Ik wilde daar net vertrekken, toen er een auto stopte waaruit iemand stapte die ik herkende van zijn foto: mijn bijna-naamgenoot Biertjuh. Na de kennismaking is daar ook de foto gemaakt van "Biertjuh en Biertje, beiden zonder biertje". Daarna zijn we elkaar nog regelmatig tegengekomen op events, maar dan natuurlijk wel met een biertje in onze handen.
Ruud en Marja, van harte gefeliciteerd met jullie 10-jarig jubileum op 23 maart 2013. Ik ga een biertje drinken op jullie gezondheid. Doen jullie dat ook?
Bedankt en proost, Biertje
25 maart 2013, 16:35
Am Ende meiner Skiurlaub sollte ich noch zwei caches finden. Vom Hotel ging ich als erster nach die weltgrösste Krippe. Hier habe ich noch eine Weile gesucht um die richtige Bank zu finden, aber dann sah ich glücklich die Röhre sitzen.
Grazie e alla salute! Biertje (da Ollanda)
25 maart 2013, 16:45
Am Ende meiner Skiurlaub sollte ich noch zwei caches finden. Nach meiner Entdeckung an der Krippe ging ich zum Denkmal für die Russen die im Ersten Weltkrieg die Eisenbahn gebaut haben. Ich musste warten, bis alle Wanderer vorbei waren, aber dann konnte ich schnell zuschlagen.
Grazie e alla salute! Biertje (da Ollanda)